عنوان مقاله :
تنش ميان منافع كشورهاي عضو و هنجارهاي اروپايي: تحليل نظري فرايند تصميمگيري سياست خارجي و امنيتي مشترك اتحادية اروپا (براساس نظريات بينحكومتگرايي ليبرال و جديد)
پديد آورندگان :
آقايي، داود دانشكدة حقوق و علوم سياسي دانشگاه تهران , حكمت نژاد، ناصر دانشكدة حقوق و علوم سياسي دانشگاه تهران
كليدواژه :
اتحادية اروپا , بين حكومتگرايي جديد , بين حكومتگرايي ليبرال , سياست خارجي و امنيتي مشترك , منافع استراتژيك دول عضو , هويت بينالمللي اتحادية اروپا , هنجارها اروپايي
چكيده فارسي :
سياست خارجي و امنيتي مشترك نقطة عطفي در تاريخ همگرايي اتحادية اروپا محسوب ميشود كه به موجب معاهدة ماستريخت متولد شد. براساس مفاد مندرج در معاهدة ماستريخت توسعه و تحكيم دموكراسي، حاكميت قانون، احترام به حقوق بشر و آزاديهاي بنيادين بهعنوان اهداف سياست خارجي و امنيتي مشترك ترسيم شدند. از اين زمان به بعد اتحادية اروپا خود را بهمثابة «قدرتي هنجاري» مطرح كرد.اين رونددر معاهدات اصلاحي بعدي اتحاديه و بهطور خاص در آخرين آنها يعني، معاهدة ليسبون، ادامه يافت. مقالة حاضر تلاش دارد تا با بررسي نظري فرايند تصميمگيري سياست خارجي و امنيتي مشترك (بهرهگيري از گزارههاي نظريات بين حكومتگرايي ليبرال و جديد) به اين موضوع بپردازد كه آيا در عمل امكان پيگيري هنجارهاي اروپايي آنگونه كه اعلام ميشود، وجود دارد. يافتههاي پژوهش حاكي از آن است كه بهدليل ماهيت بيندولتي فرايند تصميمگيري سياست خارجي و امنيتي اتحاديه، منافع دول عضو بر هنجارهاي اروپايي برتري مييابند و دولتهاي عضو تنها تا زماني به اتحادية اروپا اجازه ميدهند كه بهعنوان يك قدرت هنجاري در سياست خارجي عمل كند كه با منافع ملي حياتي و بنيادين آنها در تضاد قرار نگيرد.
چكيده لاتين :
no abstract