بررسي تاثير رواندرماني مثبت نگر بر سخت كوشي و شادكامي دانش آموزان دختر پايه سوم دبيرستان شهرستان مرند سال 1393

The Consideration of Positive Perspective Psychotherapy on Hard Work and Happiness of Female Students of High School City of Marand 2015

هدف: پژوهش حاضر به منظور تعيين اثر بخشي آموزش روان درماني مثبت نگر بر سخت رويي وشادكامي دانش آموزان در سال تحصيلي 94-93 انجام شده است. روش: اين پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري پژوهش را دانش آموزان پايه سوم دبيرستانهاي دخترانه شهرستان مرند تشكيل مي دهد انتخاب نمونه بدين صورت بود كه ابتدا با تعدادي از دبيرستانهاي دخترانه شهرستان مرند مكاتبه شد و از بين آنها يكي از دبيرستانها حاضر به همكاري شد. پس از مراجعه به اين دبيرستان به منظور شناسايي دانش­آموزان با علايم شادكامي وسخت رويي پايين، پرسشنامه هاي شادكامي اكسفورد و سخت رويي كوباسا بر روي كليه دانش اموزان پايه سوم اين دبيرستان اجراشد و دانش آموزاني كه سخت رويي وشادماني آنها پايين‌تر از سطح متوسط بود، مشخص و از بين آنها 30 نفر به صورت تصادفي انتخاب شد و سپس يك گروه به حكم قرعه به عنوان گروه آزمايش(12نفر) و گروه ديگر به عنوان گروه گواه (18نفر)تعيين شد. متغير مستقل (آموزش روان درماني مثبت نگر) روي گروه آزمايش طي 8 جلسه 90 دقيقه‌اي اجراشد و بعد از آخرين جلسه براي هر دو گروه پرسشنامه هاي سخت رويي وشادكامي در مرحله پس آزمون اجرا شد. يافته‌ها: ضمن تاييد فرضيه‌هاي پژوهش نتايج نشان دادند كه آموزش روان درماني مثبت نگر ميزان سخت رويي وشادكامي را دربين دانش آموزان مورد مطالعه افزايش داده است و از نظر آماري نيز معنادارمي باشد(05/0P<). نتيجه­ گيري: روان درماني مثبت نگر بر ميزان سخت رويي دانش آموزان مورد مطالعه موثر بوده و آن را افزايش داده است؛ همچنين درماني مثبت نگر ميزان شادماني را نيز بين دانش آموزان مورد مطالعه افزايش داده است.

فاقد چكيده لاتين