بررسي تطبيقي قصه ي فريدون به روايت ماصرمي ها

A Comparative Study of Fereydoon’s Tale as Narrated by the Masarms

فريدون، پنجمين پادشاه نامدار كياني است كه داستان هاي مربوط به او، بخش قابل توجهي از شاهنامه ي فردوسي را به خود اختصاص داده است. در شاهنامه ، شمار كساني كه به همه ي دوره هاي زندگي آن ها پرداخته شده باشد، بسيار اندك است. يكي از اين شخصيت ها فريدون است. ماجراهاي مربوط به فريدون در ميان عامه ي مردم نيز نفوذ گسترده اي يافته است. يكي از اين گونه روايت ها، روايت يكي از نقالان روستاي ماصرم-روستايي در 40 كيلومتري جنوب غرب شيراز- به نام «خاور قشنگ» است. نگارنده، نخست به شيوه ي ميداني، اين روايت را ثبت كرده، سپس به بررسي تطبيقي آن با روايت شاهنامه ي فردوسي پرداخته است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد راويان و نقالان كوشيده اند براي پذيرش اين داستان در ميان مردم منطقه، دست به بومي سازي بزنند. به ديگرسخن، اين روايت جز در برخي خطوط داستان، كمتر شباهتي به روايت شاهنامه دارد و يكسره متفاوت شده است. بررسي اين روايت نشان مي دهد كه نقالان افزون بر روايت شاهنامه، به عناصر بومي و باورهاي عاميانه، روايت هاي مذهبي و نيز اسطوره هاي كهن توجه داشته اند. به طوركلي مي توان گفت تفاوت هاي دو روايت در سه بخش قابل بررسي است: حوادث، شخصيت ها و مكان هاي رخدادها.

A Comparative Study of Fereydoon’s Tale as Narrated by the Masarms Abstract: Fereydoon is the fifth famous Kiani king whose stories are included in most part of ferdowsi’s Shahnameh. In Shahnameh, the number of people whose lives to be fully attended to is very limited. One of these personalities is Fereydoon. The adventures of Fereydoon have extensively pervaded into ordinary people’s lives. One of such narrations is one narrated by one of the narrators of Masarm village named “the beautiful orient”, located in Shiraz’s south west at a distance of forty kilometers. The author, first, with a field method, has registered the narration and, then, has attended to its comparative analysis with Ferdowsi’s Shahnameh narration. The findings of the study show that the narrators have attempted to domesticate the story for accepting the story amongst the people. In other words, this story bears little resemblance to that of Shahnameh’s narrations except very few lines made completely different. The investigation of this story shows that the narrators, in addition to Shahnameh’s narration, have paid meticulous attention to local elements and folk beliefs, religious narrations and old myths. In general, it can be said that the differences of the two narrations can be investigated in three sections: events, personalities and the places of such events.