بررسي و نقد مباني رقابت سياسي در ليبرال دموكراسي

رقابت سياسي به عنوان سازوكار مسالمت‌آميز چرخش قدرت در علم سياست جديد كاملاً پذيرفته شده است. اين مقوله در ليبراليسم، بر اساس و مباني خاصي پايه‌ريزي شده است. نوشتار پيش‌ رو ضمن بررسي مباني رقابت سياسي در ليبرال‌دموكراسي، تلاش مي‌كند با روي‎كردي انتقادي به نقد آن‌ها هم بپردازد تا رقابت سياسي برساخته از اين مباني را به چالش بكشد. اين پژوهش با چنين هدفي و با روش تحليلي ـ استنباطي از داده‎هاي كتاب‎خانه‎اي به اين نتيجه ختم شده است كه تنزل ليبرال‎دموكراسي از بايسته‎هاي عقل غايت‎انديش، به هست‎هاي اميال نفساني در تبيين حقوق و ارزش‎ها منجر به پيامدهايي شده است كه مهم‎ترين آن‎ها در عرصه رقابت سياسي، مقيدندانستن رقابت‎هاي سياسي به اصول و قواعد ارزشي پيشيني و مستقل از اراده فرد است. مقيدنبودن رقابت سياسي در ليبرال‎دموكراسي به اين اصول، پيامدهاي سويي براي آن به دنبال داشته است.