عوامل مؤثر بر اشتغال زارعين به فعاليت‌هاي خارج از مزرعه و تأثير آن بر برابري درآمد در شهرستان مرودشت

گرچه معيشت اصلي كشاورزان بطور عمده از طريق فعاليت‌هاي داخل مزرعه تأمين مي شود ولي با توجه به محدوديت هاي عوامل توليد، فرصت هاي اشتغال در خارج از مزرعه نيز راهكاري به منظور جلوگيري از افزايش فقر تلقي مي شود. لذا در اين مطالعه با استفاده از مدل چندگزينه‌اي لاجيت و تكميل 153 پرسشنامه به بررسي عوامل مؤثر بر تخصيص زمان زارعين منطقه مرودشت به فعاليت‌هاي داخل مزرعه و ساير فعاليت‌هاي خارج از مزرعه پراخته شد. بر اساس نتايج در شهرستان مرودشت متغيرهاي سن، تحصيلات، اشتغال به دامداري، تعداد كلاس‌هاي ترويجي، تعداد افراد تحت تكفل، مخارج خانوار، نسبت مخارج به درآمد كشاورزي، تعداد نيروي كار خانوادگي و ارزش دارايي فرد اثري معني‌دار بر احتمال تخصيص زمان به فعاليت‌هاي مرتبط با كشاورزي خارج از مزرعه دارند. همچنين فعاليت‌هاي غيركشاورزي خارج از مزرعه و فعاليت‌هاي زراعي به ترتيب كمترين و بيشترين سهم را در ايجاد نابرابري درآمدي در بين خانوارها بخود اختصاص مي‌دهند. بنابراين، ايجاد امكانات لازم جهت افزايش سطح سواد روستائيان، تشويق به انجام فعاليت‌هاي خارج از مزرعه براي افراد با زمين اندك در كنار سرمايه‌گذاري در توسعه فعاليت‌هاي خارج از مزرعه در مناطق روستايي مي‌تواند به تخصيص زمان آنان به فعاليت‌هاي غير كشاورزي همراه با فعاليت‌هاي كشاورزي و افزايش برابري درآمدي كمك نمايد.