تحليل تأثير ريسك برآورد خطر ورشكستگي بر محافظه‌كاري حسابرس

هدف:با توجه به اهميت موضوع ورشكستگي و پيامدهاي آن،اين پژوهش به دنبال آن است كه با اندازه‌گيري ريسك برآورد خطر ورشكستگي صاحبكار، به بررسي فرضيۀ محافظه‌كاري حسابرسان در اين شرايط پرداخته، آثار اين ريسك را بر رفتار آنها تحليل نمايد. روش:براي بررسي موضوع، براساس رگرسيون چند گانه و نيز رگرسيون پروبيت، داده‌هاي 110 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي بازۀ زماني 1386 تا 1396 از صورت‌هاي مالي، گزارش‌هاي حسابرسي صورت‌هاي مالي، سايت رسمي بورس اوراق بهادار تهران و نيز اطلاعات نزد جامعه حسابداران رسمي ايران جمع‌آوري و براي آزمون فرضيه‌هاي پژوهش استفاده شد. يافته‌ها:براساس يافته‌هاي پژوهش، افزايش ريسك برآورد خطر ورشكستگي صاحبكار، بر صدور بند ابهام در تداوم فعاليت صاحبكار، در گزارش حسابرس تأثير مثبت دارد؛ اما افزايشاين ريسك، تاثيري بر حق‌الزحمه حسابرس نداشته است. نتيجه‌گيري: حسابرسان در راستاي مسئوليت‌هاي حرفه‌اي و نيز پاسخگويي اجتماعي كه در قبال ورشكستگي صاحبكاران خود دارند، هوشيار بوده، ضمن توجه به تأثير ريسك برآورد خطر ورشكستگي صاحبكاران بر برآورد خود از اجزاي خطر حسابرسي با افزايش اين ريسك، محافظه‌كارانه‌تر رفتار مي‌كنند.