آمايش سكونتگاه‌هاي روستايي با رويكرد پدافند غيرعامل مطالعه موردي شهرستان مرزي قصر شيرين

پدافند غيرعامل باعث توانمند ساختن روستائيان در تأمين حداكثر ايمني، پايداري و به حداقل رساندن آسيب‌پذيري زيرساخت‌هاي مرتبط با توسعه پايدار مي‌شود. پژوهش حاضر باهدف تحليل فضايي و آمايشي سكونتگاه‌هاي روستايي شهرستان مرزي قصر شيرين با تأكيد بر ارزيابي و پدافند غيرعامل به‌منظور ارتقاء و بهبود ساماندهي شاخص‌هاي امنيتي – دفاعي اين مناطق صورت گرفته است. روش پژوهش توصيفي تحليلي  و جامعه آماري موردپژوهش در اين تحقيق 40 نفر از خبرگان حوزه پدافند غيرعامل مي‌باشند. براي تحليل شاخص ها از مدل‌ها و نقشه‌هاي رستري و پهنه‌بندي در قالب 11 معيار و نظرات كارشناسان و خبرگان پدافند غيرعامل استفاده گرديده است. يافته ها نشان مي دهد كه معيارهاي زمين‌لغزش با 35%، گسل با 28% و شيب با 17% بيشترين اهميت و در مقابل معيارهاي رودخانه با 4% و فرسايش 3% كاربري زمين با 2% كمترين اهميت را در مدل AHP داشته است. بر اساس نتايج حاصله اغلب روستاهاي مستقر در شمال شرقي شهرستان شامل در محدودهاي مناسب واقع‌شده‌اند و تعدادي از روستاها در جنوب شرقي شهرستان شامل (نعل شكن، ورگچ، كله جوب، مه ريگ و مه رسه و....) در محدودهاي نامناسب و ريسك‌پذير قرارگرفته و در رويكرد آينده بايد روستاييان جهت سكونت از محدودهاي كه در مركز، گوشه شمال شرقي و جنوب شرقي شهرستان به‌عنوان محدودهاي نامناسب بوده پرهيز و دوري نمايند.