تاثير عصاره الكلي خارشتر(Alhagi maurorum) بر ميزان بيان ژن كاسپاز 3 (Caspase-3) كبدي در موش صحرايي نر نژاد ويستار بدنبال القاي ديابت شيرين

سابقه و هدف: در روند اختلالات كبدي بسياري از بيماري ها از جمله ديابت نقش دارند كه از طريق تغيير در بيان ژن هايي از جمله كاسپاز 3 عمل مي كنند. در اين تحقيق، تاثير عصاره الكلي خارشتر بر ميزان بيان ژن كاسپاز3 كبدي در موش صحرايي نر به دنبال القاي استرپتوزوتوسين بررسي شد. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، از 42 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار استفاده شد. گروه كنترل هيچ تيمار دارويي دريافت نكرد، حيوانات گروه شاهد ديابتي mg/kg70 استرپتوزوتوسين به صورت درون صفاقي دريافت كردند، حيوانات گروه تجربي 1 و 2به ترتيب 250 و 500 mg/kg عصاره الكلي خارشتر دريافت كردند، و حيوانات گروه تجربي 3و4 ابتدا استرپتوزوتوسين و سپس mg/kg 500 و 250 عصاره دريافت كردند. براي بررسي ژن كاسپاز3 نمونه برداري از كبد انجام و با استفاده از دستگاه Real Time PCR مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته ها: ژن كاسپاز3 در برابر ژن بتااكتين در گروه هاي دريافت كننده عصاره خارشتر افزايش بيان را نشان مي دهد، در حالي كه در گروه هاي ديابتي ژن كاسپاز3 در برابر ژن بتااكتين با گروه استرپتوزوتوسين كاهش بيان ژن را نشان مي دهد. نتيجه گيري: احتمالا خارشتر به دليل داشتن تركيبات آنتي اكسيدانت مانند فلاونوئيدها و آنتوسيانين ها در كاهش بيان ژن كاسپاز3كبدي كه در روند استفاده از استرپتوزوتوسين افزايش يافته است، موثر است.