بررسي تاثير سبك زندگي در بروز هايپربيلي روبينمي(زردي) ايديوپاتيك نوزادان مادران ساكن تهران

سابقه و هدف: با توجه به شيوع هيپربيلي روبينمي ايديوپاتيك نوزادان و ناشناخته بودن رابطه بين سبك زندگي و كيفيت بروز اختلالات، اين مطالعه مورد شاهدي صورت گرفت. روش بررسي: 120 جفت مادر و نوزاد (60 جفت بدون زردي به عنوان گروه شاهد و 60 جفت مبتلا به زردي به عنوان گروه مورد) در بيمارستان شهيد اكبرآبادي تهران در بازه زماني 1396 الي 1397بررسي شدند. اطلاعات پرونده مادران و نوزادان هردو گروه و پرسشنامه حاصل از مصاحبه حضوري با نرم افزار آماري SPSS نسخه 24 تحليل شد. براي تحليل آماري از روش هاي آماري Student T test و Chi-square استفاده شد و ريسك فاكتورها با تست Mann-Whitney U بين گروه مورد و شاهد محاسبه شد. يافته ها: از بين عوامل مختلف مختل كننده سيستم اندوكراين، سابقه مواجهه مادران با مواد شوينده خانگي نزديك 5 برابر (11.852 -2.074 =CI، 4.958 =OR و 0.0001 =p) و استفاده دائم از خوشبو كننده هاي هوا بيش از 16 برابر ( 129.292 - 2.06 =CI و 16.319 =OR و 0.001 =P)، ريسك بروز زردي نوزادان را افزايش داد. فاكتورهاي دموگرافيك مادران، مصرف سيگار، الكل، مواجهه با ميدان هاي الكترومغناطيسي و ساير عوامل مختل كننده، عملا ارتباطي با افزايش خطر بروز زردي ايديوپاتيك نوزادان نشان ندادند. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه براي نخستين بار نقش عوامل مختل كننده سيستم اندوكراين ناشي از سبك زندگي ناسالم را در افزايش سطح بيلي روبين نوزادان نشان مي دهد، اما قطيعت آن نياز به مطالعات ارزيابي ريسك و مطالعات اپيدميولوژيك گسترده تري دارد.