سنجش ميزان تجمع زيستي عناصر سنگين در بافت عضله ماهي اسبله (Silurus glanis Linnaeus, 1758) رودخانه سياه درويشان (استان گيلان، ايران)

عناصر سنگين به لحاظ زيستي داراي ماهيت تخريب ناپذيري مي باشند كه تجمع ميزان زيادي از غلظت آن ها در بافت موجودات آبزي، تهديدي براي آبزيان و همچنين انسان ها محسوب مي گردند.  بنابراين پژوهش حاضر با هدف اندازه گيري ميزان و ترتيب غلظت عنصرهاي تجمع يافته در بافت عضله ي ماهي اسبله رودخانه ي سياه درويشان به عنوان يكي از گونه ماهيان داراي اهميت بالاي اقتصادي و همچنين تعيين ميزان سلامت بهداشتي آن جهت تغذيه ي انساني، به انجام رسيده است.  در تحقيق كنوني، مقدار غلظت يازده عنصر (آرسنيك، كادميوم، كروم، مس، آهن، جيوه، منگنز، نيكل، سرب، سلنيوم و روي) در بافت عضله ي 20 عدد ماهي اسبله (Silurus glanis) صيد گرديده به وسيله ي تور پرتابي ساليك از رودخانه ي سياه درويشان استان گيلان در تابستان سال 95 پس از به كارگيري روش هضم بسته در دستگاه هضم كننده ي مايكروويو CEM، توسط دستگاه طيف سنجي جذب اتمي Varian اندازه گيري و بررسي شدند.  مقدار كم ترين و بيش ترين عنصرهاي تجمع يافته به ترتيب:  روي 28.74-30.95، آهن 23.75-26.41، مس 6.33-7.61، منگنز 2.58-3.11، سرب 0.55-0.63، كادميوم 0.44-0.52، سلنيوم 0.37-0.42، آرسنيك 04.36-0.3، كروم 0.16-0.18، نيكل 0.16-0.18 و جيوه 0.079-0.095 ميكروگرم بر گرم وزن خشك، حاصل شد.  با توجه به نتايج به دست آمده از اين تحقيق، ميانگين غلظت تمام عنصرهاي مطالعه شده در بافت عضله ي ماهي اسبله به غير از چهار عنصر سنگين كادميوم (0.040±0.477)، آرسنيك (0.035±0.386)، سرب (0.037±0.587) و منگنز (0.271±2.882)، كم تر از حد مجاز تعيين شده توسط استاندارد بين المللي FAO/WHO بودند.