بررسي اثرات خشكسالي بر گونه‌هاي درختي و درختچه‌اي كهور ايراني، توج و اسكنبيل در شمال ايرانشهر

شهرستان ايرانشهر با مساحتي حدود30000 كيلومتر مربع جزء مناطق گرم وخشك است. توجه به اصل حفظ، احياء توسعه و بهره‌برداري با رعايت اصول توسعه پايدار موضوع جدايي‌ناپذير در عرصه‌هاي منابع طبيعي است اين منطقه در سالهاي گذشته با بحراني متعدد خشكسالي مواجه بوده كه اين امر صدمات جبران‌ناپذيري را به پوشش گياهي منطقه وارد نموده است. با توجه به اينكه آگاهي از عكس‌العمل گونه‌هاي گياهي به خشكي با هدف حفظ و احيا بيولوژيكي اكوسيستم منطقه بسيار ضروري است. در اين پژوهش به بررسي تاثير خشكسالي بر گونه‌هاي اسكنبيل، كهور ايراني و توج پرداخته شد روند خشكسالي با استفاده از شاخص خشكسالي هواشناسي SPI بيانگر دوره ترسالي در سال‌هاي 1366 تا 1376 و دوره خشكسالي در سال 1377 تا 1388 در منطقه مطالعه هست. ميزان تغييرات تراكم گونه‌هاي اسكنبيل، كهور ايراني و توج در داخل پلات‌هاي m 50 ×m50 نيز طي دو دوره ترسالي و خشكسالي در دشت ايرانشهر بررسي شد. آزمون تجزيه واريانس دو متغيره نشان‌دهنده تاثير معني‌دار پارامترهاي خشكسالي و گونه بر تراكم گياهان مورد مطالعه است اگر چه خشكي سبب كاهش تراكم هر سه گونه شده است، ولي گونه‌هاي درختچه‌اي نسبت به گونه‌هاي درختي آسيب‌پذيرترند و گونه‌هايي كه عمق ريشه‌دواني كمتري دارند در شرايط خشكسالي زودتر از گونه‌هاي با ريشه عميق از بين رفته‌اند.