عنوان مقاله :
تاثير سياست‌هاي پان‌تركيستي در روابط جمهوري آذربايجان با ايران
پديد آورندگان :
كدخدازاده، رضا دانشگاه تهران - دانشكده حقوق و علوم سياسي , عزيزي، حميدرضا دانشگاه شهيد بهشتي، تهران، ايران
كليدواژه :
ايران , پان‌تركيسم , جمهوري آذربايجان , روابط ايران و جمهوري آذربايجان
چكيده فارسي :
جمهوري آذربايجان تا پيش از جنگ‌هاي ايران و روسيۀ تزاري و تحميل قراردادهاي گلستان و تركمنچاي در سال‌هاي 1813 و 1828 ميلادي بخشي از سرزمين ايران بود. شواهد تاريخي نيز نشان مي‌دهد كه اين جدايي بر خلاف جدايي بسياري از مناطق ديگر جهان -كه بر اثر استقلال‌خواهي دروني مردم مناطق يك كشور رخ داده- نبود و بيشتر حاصل قدرت‌طلبي يك قدرت امپرياليستي بود و تحولات بعدي نيز باعث شد كه در سال 1918 با نام آذربايجان استقلال پيدا كند. اين استقلال خيلي به درازا نكشيد و در سال 1920 اين كشور به بخشي از اتحاد جماهير شوروي تبديل شد. پس از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي در سال 1991، جمهوري آذربايجان مجدداً به عنوان يك كشور مستقل درآمد. حاكمان اين كشور تازه‌تاسيس از همان ابتدا سعي كردند علي‌رغم پيوند بنيادين اين كشور با فرهنگ و تمدن ايراني، هويت كاملاً مستقلي را براي خود، كشور، تاريخ، فرهنگ و مردم آن بسازند. اين امر سبب گرديد مقامات باكو هر چه بيشتر سياست‌هاي پان‌تركيستي را مورد توجه قرار دهند و همين عامل باعث شد روابط دو كشور ايران و جمهوري آذربايجان از همان ابتدا روابط نسبتاً تنش‌آلودي شود. حال اين پرسش مطرح مي‌گردد كه عامل سياست‌هاي پان‌تركيستي چه تاثيري در روابط بين دو كشور داشته است؟ در پاسخ به اين پرسش، فرضيۀ اصلي مقالۀ حاضر اين است كه سياست‌هاي پان‌تركيستي در عرصه‌هاي گوناگون در جمهوري آذربايجان عامل اصلي امنيتي شدن روابط ايران و جمهوري آذربايجان بوده است. روش تجزيه و تحليل اطلاعات در اين پژوهش، روش تبييني و با استفاده از منابع كتابخانه‌اي است.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
سياست جهاني
