مقاومت جهاني شده: جمهوري اسلامي ايران، فرصت ها و راهكارها

Globalized Resistance: Islamic Republic of Iran, Opportunities & Strategies

يكي از مشخصه هاي محوري جهان معاصر گسترش كمي و كيفي جنبش هاي مقاومت فراملي در برابر بسط روزافزون سرمايه داري جهاني است. با وجود اينكه ادبيات و آثار زيادي در اين حوزه وجود دارد، اما حجم عمده اي از اين ادبيات تاكنون سويه ها و ابعاد فضايي شبكه اي چنين كنش هايي را ناديده انگاشته، و خوانشي تك بعدي از آن ارايه كرده است. بررسي حاضر در راستاي رفع اين كاستي به بازخواني چگونگي صورت بندي مقاومت جهاني از چشم اندازي فضايي شبكه اي پرداخت، اگرچه در اين رابطه به الزامات و پيامدهاي عملي نيز توجه داشت كه اين خوانش نظري براي نحوه سياست گذاري و تدوين استراتژي جمهوري اسلامي ايران به همراه دارد. اين بررسي ملهم از رويكرد چرخش فضايي، با پرسش اصلي چگونگي تكوين جغرافياي مقاومت در عصر استيلاي سرمايه داري جهاني آغاز، و با بحث درباره طيف متنوعي از موضوعات و مضامين مرتبط پيگيري شد. فرضيه اي كه در اين مقاله به آزمون گذاشته شد اين بود كه، جغرافياي مقاومت كه فضايي در گستره جهاني و در شكل شبكه اي شده است، محصول مفصل بندي و پيوند شبكه هاي پراكنده مقاومت به توسط كنشگران و كارگزاراني است كه خود نيز در ماهيت شبكه اي شده هستند. اين مقاله در نهايت با اين استدلال به پايان رسيد كه درك و خوانش فضايي از ساز و كار تكوين و پي ريزي مقاومت جهاني افزون بر تعميق نظري حوزه پژوهش سياسي، مي تواند راه تدوين استراتژي هاي عملي و موثري را براي بهره برداري هر چه بهتر از پتانسيل موجود مقاومت جهاني، و در نهايت صورت بندي مقاومتي مستمر در برابر استيلاي سرمايه داري جهاني در مقابل كارگزاران و دولتمردان جمهوري اسلامي ايران بگشايد.

One of the central features of the contemporary world is the quantitative and qualitative expansion of transnational resistance movements to the growing expansion of global capitalism. Despite the fact that there are considerable studies of this field, a major part of the literature has so far ignored the spatial aspects of such actions. Due to eliminate this theoretical shortcoming, the present study re-read how global resistance is formed from a spatial-network perspective, although it also paid particular attention to the practical impacts that this theoretical viewpoint may make on the policy making and devising strategy processes of Islamic republic of Iran. The study, inspired by the spatial turn approach, began with the main question of how the geography of resistance evolves in the age of global capitalist domination, and followed by discussions about a wide range of related issues. The examined hypothesis in this paper was, the geography of resistance is the production of articulating and linking dispersed networks of resistance by the actors which are themselves networked in nature as well. This paper concluded that a spatial understanding of the mechanism of articulation and formation of global resistance, in addition to the theoretical deepening of the field of political research, can pave the way for the development of practical and effective strategies to exploit the existing and revolutionary potential of global resistance, and ultimately open much wider possibility for the agents and statesmen of the Islamic Republic of Iran to shape continuous resistance to the domination of global capitalism.