عنوان مقاله :
جهاني شدن و كاربست«جهان-محلي‌گرايي روش‌شناختي» در تحليل جنبش‌هاي پسا 2011 عربي
پديد آورندگان :
لقمان قنبري , شمس الدين صادقي , قدرت احمديان
كليدواژه :
جهاني شدن , نتايج جنبش‌هاي عربي , ملي‌گرايي روش شناختي , جهان‌گرايي روش شناختي , جهان-محلي‌گرائي روش‌شناختي
چكيده فارسي :
مسئله محوري اين پژوهش جهاني شدن و كاربست«جهان-محلي‌گرائي روش شناختي» در تحليل نتايج متفاوت جنبش‌هاي پسا 2011 عربي است. جهاني شدن روند و تزي تحول آفرين است كه در ابعاد مختلف، بيشتر مناطق جهان را تحت تأثير قرار داده است. در اين راستا منطقه خاورميانه عربي يكي از اين مكان‌ها است كه در چند دهه اخير مورد رسوخ فرايندهاي جهاني شدن بوده است و دگرگوني‌هاي را در حيات سياسي كشورهاي اين منطقه موجب شده است. پرسش اصلي اين است كه جهاني شدن در مواجه با نظام‌هاي سياسي مختلف عربي چگونه منجر به بروندادهاي متفاوت در مسير جنبش‌هاي موسوم به بهار عربي شده است؟ فرضيه اين است كه جهاني شدن به مثابه فرايندي تحول آفرين در يك رابطه ديالكتيكي با بافت‌ها/ساخت‌هاي متفاوت داخلي هر كدام از كشورهاي عربي، بروندادهاي متفاوتي را در مسير اين جنبش‌ها موجب شده است. در اين پژوهش پس از بيان اهميّت جامعه شناسي جهاني شدن، سعي خواهيم داشت به تحليل جنبش‌هاي پسا 2011 عربي و نتايج متفاوت آنها در چارچوب جهان-محلي‌گرائي روش شناختي(به مثابه هدف پژوهش) بپردازيم. يافته‌هاي پژوهش نشان مي دهد كه منطق ديالكتيكي نهفته در جهان-محلي‌گرائي روش شناختي سبب افزايش فهم ما از مكانيزم تأثير‌گذاري جهاني شدن بر نتايج متفاوت جنبش‌هاي پسا 2011 عربي خواهد شد.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
سياست جهاني
