اثربخشي آموزش مديريت استرس بر رضايت شغلي و هوش هيجاني (مطالعه موردي)

The Effectiveness of Stress Management Training on Job Satisfaction and Emotional Intelligence (Case Study)

مقدمه: پژوهش حاضر به دنبال سنجش اثربخشي آموزش مديريت استرس بر رضايت شغلي و هوش هيجاني كاركنان شركت كارگزاري بورس اوراق بهادار بود. روش: براي اين منظور25 نفر از كاركنان يك شركت كارگزاري به عنوان نمونه تحقيق انتخاب شده و مورد سنجش استرس شغلي، با استفاده از پرسشنامه استرس شغلي اسپيلبرگر، رضايت شغلي، با استفاده از پرسشنامه رضايت شغلي مينه سوتا، و هوش هيجاني، با استفاده از پرسشنامه بار-آن، قرار گرفتند. پس از يك دوره‌ي آموزش مديريت استرس، مجدداً متغيرهاي يادشده در باره‌ي ايشان مورد سنجش قرار گرفت. داده‌هاي جمع آوري شده، توسط نرم افزار اكسل تبديل به بانك اطلاعاتي شد و خلاصه آنها در نرم افزار اس.پي.اس.اس مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. يافته ها: نتيجه آزمون نرمال بودن داده‌ها با آزمون شاپيرو ويلك نشان داد كه دو متغير استرس شغلي و رضايت شغلي داراي تابع توزيع نرمال هستند اما متغير هوش هيجاني از توزيع نرمال برخوردار نيست. نهايتاً براي آزمون فرض‌هاي آماري در باره‌ي دو متغير اول از آزمون t براي نمونه زوجي و براي متغير سوم از آزمون ويلكاكسون استفاده شد. نتيجه حاصل از آزمون فرضيه‌ها، اثربخشي آموزش مديريت استرس بر كاهش استرس شغلي و افزايش رضايت شغلي را تأييد كرد اما اثربخشي اين آموزش بر هوش هيجاني كاركنان مورد تأييد قرار نگرفت. اثر متغير تعديل‌گر سن با استفاده از آزمون فرضيات در دو نمونه پايين‌تر و بالاتر از 30 سال صورت گرفت. اثر بخشي آموزش مديريت استرس بر رضايت شغلي و هوش هيجاني در نمونه زير 30 سال تأييد و در نمونه بالاي 30 سال رد شد. در هر دو نمونه، اثربخشي آموزش مديريت استرس بر كاهش سطح استرس شغلي تأييد شد. نتيجه گيري : آموزش مديريت استرس بر رضايت شغلي و هوش هيجاني كاركنان شركت كارگزاري بورس اوراق بهادار اثربخش بوده است.

Introduction: The present study sought to measure the effectiveness of stress management training on job satisfaction and emotional intelligence of the employees of the stock exchange brokerage firm. Method: For this purpose, 25 employees of a brokerage firm were selected as the sample of the research and assessed by occupational stress, using Spielberger Job Stress Questionnaire, job satisfaction, using the Minnesota Job Satisfaction Questionnaire, and Emotional Intelligence, using Bar-it questionnaire. After a stress management training period, again, the variables mentioned were measured. Collected data was converted to Excel by Excel software and analyzed by SPSS software. Results: The results of the normalization of data with Shapiro-Wilk test showed that two variables of occupational stress and job satisfaction have normal distribution function, but the emotional intelligence variable does not have normal distribution. Finally, for testing the statistical assumptions about the first two variables, t test was used for the paired sample and for the third variable, Wilcoxon test was used. The results of the hypothesis test confirmed the effectiveness of stress management training on reducing job stress and increasing job satisfaction, but the effectiveness of this training on the emotional intelligence of the staff was not confirmed. The effect of the age moderator variable was obtained using the hypothesis test in two samples below and above 30 years. The effectiveness of Stress Management Training on job satisfaction and emotional intelligence was confirmed in a sample below 30 years of age and rejected in a sample over 30 years of age. In both samples, the effectiveness of stress management training was confirmed on the reduction of occupational stress level. Conclusion: Stress management training has been effective on job satisfaction and emotional intelligence of the employees of stock exchange brokerage firm.