همسويي سياسي چين و روسيه در مواجهه با تهديد مشترك ايالات متحده

US security threats against China and Russia and the formation of a security alignment (strategic partnership) between the two countries

پايان جنگ سرد نقطه عطفي در سياست بين‌الملل بود. فروپاشي اتحاد جماهير شوروي ساختار دو قطبي نظام بين‌المللي را در هم شكست و مسير را براي ايالات متحده آمريكا هموار كرد كه تنها ابرقدرت باقي مانده در جهان باشد. در اين ميان روابط جمهوري خلق چين به عنوان دومين قدرت اقتصادي جهان و فدراسيون روسيه به عنوان ميراث‌دار ابرقدرت شرق واجد اهميت خاصي است. چين و روسيه روابط پر فراز و نشيبي را در طول تاريخ خود از سرگذرانده‌اند. به عنوان مثال، مي‌توان به حمايت‌هاي اتحاد جماهير شوروي از حكومت كمونيستي جمهوري خلق چين در دهه 1950 ميلادي و تيره‌گي روابط در اواخر اين دهه و دهه‌ي 1960ميلادي و سردي روابط در دو دهه‌ي پس از آن ياد كرد. هرچند «گورباچف» اقداماتي را براي نزديكي با چين در سال 1989 ميلادي آغاز كرد، اما اين فروپاشيِ اتحاد جماهير شوروي و پايان جنگ سرد بود كه نقطه‌ي عطفي در تعاملات و همكاري‌هاي دو كشور رقم زد. پس از پايان غرب‌گرايي اوليه در سياست خارجي فدراسيون روسيه در سال 1993 ميلادي و غالب شدن رويكرد اورآسيا گرايي بر سياست خارجي اين كشور، به تدريج روسيه همكاري‌هاي خود را با همسايه قديمي، چين گسترش داد. در طول قريب به سه دهه از آن زمان، ما شاهد تقويت همكاري‌هاي فيمابين و گسترش حوزه‌‌هاي همكاري به بخش‌هاي ژئوپليتيكي و ژئواكونوميكي بوديم. در اين مقاله به مساله همسويي چين و روسيه در مواجه با امريكا به روش تبييني مي پردازيم. روش گردآوري داده ها نيز كتابخانه اي است.

The end of the Cold War was a turning point in international politics. The collapse of the Soviet unio‎n shattered the bipolar structure of the international system and paved the way for the United States to remain the only superpower left in the world. Meanwhile, the relationship between the People's Republic of China as the world's second largest economic power and the Russian Federation the heir to the Eastern superpower is of particular importance. China and Russia have gone through ups and downs in their history. For example, the Soviet unio‎n's support for the communist government of the People's Republic of China in the 1950s, the darkening of relations in the late 1960s and 1960s, and the coldness of relations in the two decades that followed. Although Gorbachev took steps to get closer to China in 1989, it was the collapse of the Soviet unio‎n and the end of the Cold War that marked a turning point in the two countries' interactions and cooperation. After the early Westernization of Russian foreign policy in 1993 and the rise of the Eurasianist approach to Russian foreign policy, Russia gradually expanded its cooperation with its old neighbor, China. For nearly three decades, we have seen the strengthening of cooperation between the two countries and the expansion of areas of cooperation to the geopolitical and geoeconomic sectors. First, ending the border disputes was on the agenda of the two countries, and then political, economic, and ultimately security and military partners were put in place.