مطالعه جامعه‌شناختي مداراي سياسي در جامعه ايراني: مورد مطالعه شهر تهران

Study of the Sociological of Political Tolerance in Iranian Society(Case of Study: Tehran City)

موضوع اين مقاله مطالعه جامعهشناختي مداراي سياسي در ايران است. دستگاه نظري پژوهش بر تيوري هاي پاول وگت در تحليل مداراي سياسي و نقش آموزش در آن و آنتوني گيدنز در تحليل نقش جهانيشدن و رسانه هاي جديد در تغييرات سياسي و فرهنگي، استوار است. نوع تحقيق كمي و بر مبناي پيمايش اجتماعي است. حجم نمونه 811 نفر و شيوه نمونه گيري، نمونه گيري طبقه بندي شده تناسبي (برحسب جنس) و در مراحل نهايي نمونه گيري تصادفي ساده و سيستماتيك است. شواهده تجربي پژوهش دلالت بر بالابودن ميزان گرايش به مداراي سياسي در جامعه نمونه دارد. به استناد يافته هاي تجربي پژوهش ميتوان داوري كرد كه گزاره هاي مشاهده اي، صدق راه حل هاي بيان شده در پژوهش مبني بر رابطه ميزان مصرف رسانه هاي نوين با ميزان مداراي سياسي را تاييد ميكند. چنانكه تابع رگرسيون استاندارد دلالت براين دارد كه كه سهم شاخص مصرف رسانه هاي نوين در تبيين شاخص مداراي سياسي 38 واحد بيشتر از شاخص تجربه آموزشهاي نوين است. همچنين نسبتي از واريانس متغير مداراي سياسي كه از تركيب خطي دو متغير تجربه آموزشي نوين و مصرف رسانه هاي نوين تبيين ميگردد به اندازه 37 درصد است.

The subject of this article is the sociological study of political tolerance in Iran. The theoretical model of the research are based on the theories of Paul Wagt in his analysis of political tolerance and the role of education in it, and Anthony Giddens in his analysis of the role of globalization and the new media in political and cultural change. The type of research is quantitative and based on social survey. The sample size is 811 people and the sampling method is proportional classification sampling (by gender) and in the final stages it is a simple and systematic random sampling. Experimental evidence from research indicates an increase in the tendency to political tolerance in exemplary society. Based on the experimental findings of the research, it can be judged that the observational statements confirm the validity of the solutions expressed in the research regarding the relationship between the consumption of new media and the level of political tolerance. As the standard regression function implies, the contribution of the New Media Consumption Index to the explanation of the Political Tolerance Index is 38units higher than that of the New Education Experience Index. Also, the ratio of the variance of the political tolerance variable, which is explained by the linear combination of the two variables of modern educational experience and the consumption of new media is 37%.