عنوان مقاله :
شناسايي رويكردهاي راهبردي در خط‌مشي‌گذاري نخبگان در راستاي كارآمدسازي نظام حكمراني جمهوري اسلامي ايران
عنوان به زبان ديگر :
Identifying Strategic Approaches to Talents Policymaking In Order to Increase the Efficiency of the Governing System of the Islamic Republic of Iran
پديد آورندگان :
نجفي رستاقي، حيدر داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬـﺮان - داﻧﺸﮑﺪه ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ , ذوالفقارزاده، محمد مهدي داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان - داﻧﺸﮑﺪه ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ - ﮔﺮوه ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ دوﻟﺘﯽ
كليدواژه :
نخبگان , حكمراني , مديريت استعداد , خط‌مشي‌گذاري , برنامه‌ريزي استراتژيك , تصميم‌گيري چندمعياره
چكيده فارسي :
نخبگان در هر جامعه به‌عنوان پيشگامان اصلي تغييرات اجتماعي، نقش بسزايي درراستاي نيل به اهداف و تحقق خط‌مشي‌هاي ملي دارند. درصورت ايجاد ظرفيت‌هاي حمايتي و تدوين خط‌مشي‌هاي مناسب جهت راهبري استعدادها مي‌توان آينده نظام حكمراني را، درراستاي تحقق منافع عمومي كارآمدتر كرد. هدف اصلي اين پژوهش، شناسايي رويكردهاي راهبردي در خط‌مشي‌گذاري حوزه نخبگان بوده و سوال اصلي در اين پژوهش بدين‌صورت قابل‌طرح است كه «رويكردهاي راهبردي جهت تعيين مسائل اصلي و كليدي در خط‌مشي‌گذاري حوزه نخبگان درراستاي كارآمدسازي نظام حكمراني چيست؟» در اين پژوهش در گام اول به‌منظور شناسايي رويكردها از مطالعات اسنادي بهره‌گيري شده و در تحليل راهبردي از مدل استراتژيك برايسون استفاده شده و استراتژي‌هاي چهارگانه‌اي جهت خط‌مشي‌گذاري نخبگان پيشنهاد شده است كه شامل عامليت‌محور درونزا، عامليت‌محور برونگرا، ساختارمحور درونزا و ساختارمحور برونگرا است. در بخش پاياني نيز از مدل تصميم‌گيري AHP به‌منظور اولويت‌گذاري رويكردهاي پيشنهادي استفاده شده است و استراتژي ساختار‌گراي درونزا و عامليت‌گراي درونزا داراي بيشترين اولويت در خط‌مشي‌گذاري نخبگان شناسايي شده‌اند.
چكيده لاتين :
As the prominent pioneers of social change, elites of every society have an essential role in achieving goals and realizing national policies. By creating supportive capacities and formulating appropriate policies to manage talents, the governance system's future can be made more efficient to achieve public interest. This study's fundamental purpose is to identify strategic approaches in elite field planning, and the central question in this research can be posed as "What are the strategic approaches to determine the key issues in the elite field planning to streamline the governance system?" In this research, to identify the approaches, first documentary studies have been adopted, and in the strategic analysis, Bryson's strategic planning model has been employed. Four strategies for elite policymaking have been proposed: Internal- Agent-Based, External- Agent-Based, Internal- Structure-Based, External- Structure-Based. In the final part, the AHP decision-making model is used to prioritize the proposed approaches, and Internal- Agent-Based and Internal- Structure-Based have been identified as having the highest priority in elite policymaking.
