عنوان مقاله :
اپيدمي جهاني كرونا و تاثير آن بر حاكميت ملي در ايران
عنوان به زبان ديگر :
The global corona epidemic and its impact on national sovereignty in Iran
پديد آورندگان :
محدث شكوري گنجوي، ژيلا دانشگاه آزاد اسلامي واحد قم , ابراهيميان، حجت الله دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران غرب - گروه حقوق , عدالت جو، تهمينه دانشگاه آزاد اسلامي واحد قم - گروه حقوق
كليدواژه :
اپيدمي كرونا , ايران , حاكميت دولت , ناسيوناليسم , گروه‌هاي مرجع
چكيده فارسي :
موضوع مقاله، بررسي تاثير اپيدمي كرونا بر حاكميت ملي در ايران مي باشد. سيوال پژوهش اين است كه اپيدمي كرونا چه تاثيري بر حاكميت ملي ايران دارد؟ فرضيه اصلي تحقيق اين است كرونا در بعد حقوقي به تقويت حاكميت ملي و ناسيوناليسم و تغيير گروه هاي مرجع در ايران منجر مي شود. روش تحقيق در اين مقاله، كيفي از نوع توصيفي-تحليلي است و شيوه گردآوري اطلاعات، كتابخانه اي است. نتايج تحقيق نشان مي دهد اپيدمي كرونا به تقويت حاكميت دولت-ملت انجاميده است. وضعيت پاندميك مي تواند به تقويت حاكميت ملي و ملي گرايي منجر شود. بدين ترتيب كه سياست هاي دولتها از جمله ايران همچون كنترل مهاجرت، مهار جابجايي جمعيت در داخل، سياست هاي اقتصادي حمايتگرايانه و... نشان از اتكا به خود و نااميدي از نهادهاي بين المللي و همكاري هاي دولتي دارد. تكيه بر دستاوردهاي داخلي، در پيش گرفتن سياست هاي ملي و تغيير جايگاه پزشكان به عنوان گروه هاي مرجع جديد مي تواند نمونه اي از تشديد ملي گرايي در كشور تفسير شود.
چكيده لاتين :
The subject of this article is the study of the impact of the Corona epidemic on national sovereignty in Iran. The research question is what effect does the corona epidemic have on Iran's national sovereignty? The main hypothesis of the research is that the corona in the legal dimension leads to the strengthening of national sovereignty and nationalism and the change of reference groups in Iran. The research method in this article is descriptive-analytical and the method of data collection is library. The results of the research show that the corona epidemic has strengthened the sovereignty of the nation-state. A pandemic situation can strengthen national sovereignty and nationalism. Thus, the policies of governments such as Iran, such as immigration control, curbing population movement, protectionist economic policies, etc. show self-reliance and frustration with international institutions and government cooperation. Relying on domestic achievements, adopting national policies and changing the position of physicians as new reference groups can be interpreted as an example of the intensification of nationalism in the country.
عنوان نشريه :
رهيافت انقلاب اسلامي
