كليدواژه :
آينده‌پژوهي , سناريوسازي , خليج‌فارس , منطقه‌گرايي‌نوين , جمهوري‌اسلامي‌ايران
چكيده فارسي :
در نظام بين‌الملل همواره با طيفي ازروابط همگرايانه-واگرايانه روبرو هستيم. به اين ترتيب، وضعيت روابط همگرايانه و واگرايانه ميان كنشگران بين‌المللي در گذشته و حال بر آينده روابط آنها اثرگذار است و مي‌تواند روابط آنها را به‌سمت همكاري منجر به منطقه‌گرايي يا واگرايي سوق دهد. بنابراين وضعيت‌هاي مطلوب، محتمل و ممكن آينده را مي‌توان در قالب سناريوهاي متفاوت مطرح كرد كه متأثر از سه دسته عواملِ «سدكننده‌ها، پيشران‌ها و شگفتي‌سازها» شكل مي‌گيرند؛ از اين رو نگارندگان با طرح اين سوال كه سناريوهاي مطلوب، محتمل و ممكن در زمينه امكان يا عدم امكان شكل‌گيري منطقه‌گرايي‌نوين در خليج‌فارس كدام است؟، تلاش دارند با روش توصيفي- تحليلي و بهره‌گيري از انباشته‌هاي نظري مطالعات منطقه‌اي در چارچوبي آينده‌پژوهانه، هر كدام از اين آيندها را شناسايي و چشم‌اندازسازي نمايد. از آنجا كه نگارندگان در اين پژوهش ابتدا به دنبال يافتن(اكتشاف) سناريوها هستند، قادر به ارائه فرضيه نيستند. پس از يافتن سناريوهاست كه مي‌توان اقدام به شناسايي دورنماي منطقه‌گرايي‌نوين در خليج‌فارس نمود. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌هد، حداقل تا آينده نزديك زمينه همگرايي ميان تمامي كشورهاي منطقه وجود نخواهد داشت و غالبا منطقه‌گرايي در شكل جنيني و كم‌مايه پايدار خواهد ماند.
چكيده لاتين :
In the current international system, we are always face with a range of Convergent-divergent relations, each of which can be considered as a continuum of inter-actor complex relationships, and of course it is possible to move between these significant situations and move towards promoting or decreases comprehensive cooperation between actors. On this basis, the state of Convergent and divergent relations between international actors in the past and the present certainly will affect the future of their relations and can lead their relations to regionalism or a conflictual situation and potentially war. Therefore, desirable, probable and possible future situations can be plan in different scenarios that are affected by three noticeable categories of factors, such as "barriers, Propellants, and surprises"; In the meantime, explaining the future prospects in this area will require an appropriate approach and method. In doing so, having presenting this question that, what are the most desirable, probable, and possible scenarios for the possibility or impossibility of new regionalism in the Persian Gulf? We will attempt to identify and analyse each of these futures drawing on Futures studies knowledge / methods. Since the authors in this study first will seeks to find scenarios using a forward-looking method, ti is not relevant to provide a hypothesis. In other words, the main purpose of a future research is to identify a situation in which there is no necessary awareness. In this type of research, the researcher seeks access to information that can help them to understand the research topic well in order to scenario building. After finding scenarios, it would be possible to identify the future of new regionalism in the Persian Gulf. The findings show that there will be no convergence among all countries in the region, at least until the near future, and that regionalism will often remain primitive and underdeveloped.
