عنوان مقاله :
بررسي و تحليل پارادايم اساسي قرآن در بيداري اسلامي با تأكيد بر نظر قرآن پژوهان معاصر
پديد آورندگان :
زيني ملك آباد، هادي دانشگاه سيستان و بلوچستان - دانشكده الهيات و معارف اسلامي - گروه علوم قرآن و حديث، زاهدان، ايران , مهري، اصغر دانشكده شهيد محلاتي ره، قم، ايران , فضائلي، ابالقاسم دانشگاه تهران، ايران
كليدواژه :
قرآن , پيامبر , بيداري , ذكر , قرآن‌پژوهان , قرن14
چكيده فارسي :
قرآن كتابي هدايتگر و بهترين مرجع براي دستيابي و سعادت است، كتابي است كه براي هر مسأله‌اي پاسخي روشن و كامل دارد. يكي از ويژگي‌هاي برجسته هدايتي- تربيتي قرآن بيداري بخشي و ارائه راهكارهاي مناسب براي تمامي زمان‌ها است. نزول قرآن در دوران تاريك جهالت و بيدادگري، پيام‌بيداري و پيامبر، رسول بيداري بود. واكاوي كليد واژة ذكر و نيز مفاهيم قصص و امثال قرآن و بسياري از آياتي كه در مورد روز حسابگري نازل شده است روشنگر فرازهاي بيدارگري در قرآن است. بررسي جامعه شناختي ملت‌هاي مسلمان در اوج بيدادگري نشان مي‌دهد كه قرآن تنها نسخه نجاتبخشي بوده است كه بدان تمسك جسته‌اند. قرن 14 در سده‌هاي اخير از قرن‌هايي است كه بازگشت به قرآن و اقبال به نگارش آثار قرآن‌پژوهي با تأكيد بر بيداربخشي مسلمانان به اوج خود رسيده است. اين مقاله در نظر دارد با اشاره به مهمترين فرازهاي بيدارگري در قرآن و نيز گذاري بر مهمترين آثار و صاحبان قرآن پژوهي به جايگاه قرآن به عنوان تنها مرجع بيدارگري در هر عصري تأكيد ورزد.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
مطالعات بيداري اسلامي
