ويژگي هاي روان سنجي مقياس خودتفسيري : ساختار عاملي، پايايي و روايي

Psychometric properties of the self-construal scale: Factor structure, reliability and validity

پژوهش حاضر با هدف بررسي ويژگي هاي روان سنجي مقياس خودتفسيري، شامل بررسي ساختار عاملي، پايايي و روايي، به منظورآماده سازي آزمون براي پژوهش هاي روانشناختي و جامعه شناختي انجام شد. روش روش پژوهش حاضر از لحاظ نحوه گردآوري اطلاعات توصيفي از نوع همبستگي و از لحاظ هدف كاربردي بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي دانش آموزان دختر و پسر در رشته هاي رياضي- فيزيك و علوم تجربي در پايه هاي دوم و سوم متوسطه شهر كرج در سال تحصيلي 97-96 بود؛ نمونه پژوهش شامل 400 دانش آموز (148پسر و 252 دختر) دوره ي متوسطه در رشته هاي رياضي - فيزيك و تجربي بود كه با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند و با مقياس خودتفسيري (هاردين، ليونگ و باگوت، 2004) مورد آزمون قرار گرفتند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار R، ليزرل (نسخه 8/80) و SPSS (نسخه 23) در سطح معناداري 0.05 انجام شد. يافته ها نتايج اين پژوهش نشان داد در تحليل عاملي تاييدي، ساختار مقياس برازش قابل قبولي با داده ها دارد و شاخص هاي نيكويي برازش، مدل را تاييد مي كنند. پايايي مقياس با استفاده از ضرايب آلفاي كرونباخ و تتاي ترتيبي در مورد گروه نمونه محاسبه و تاييد شد. به گونه كلي يافته هاي تحليل عاملي تقريبا مشابه تحقيقات انجام گرفته در فرهنگ اصلي و ضرايب روايي و پايايي نيز به نتايج تحقيقات پيشين نزديك بود (P<0.005). نتيجه گيري طبق يافته هاي پژوهش مي توان نتيجه گرفت كه اين مقياس در جامعه دانش آموزان ايراني از روايي و پايايي مناسبي برخوردار است و مي توان جهت سنجش سطوح خودتفسيري از آن استفاده كرد.

The present study aimed to investigate the psychometric properties of the self-interpretation scale, including the study of factor, reliability and narrative structure, in order to prepare the test for psychological and sociological research. Methodology: The present research method was correlational in terms of how to collect descriptive information and applied in terms of purpose. The statistical population of the study included all male and female students in mathematics-physics and experimental sciences in the second and third grades of high school in Karaj in the academic year of 1996-97; The research sample consisted of 400 students (148 boys and 252 girls) in high school in mathematics, physics, and experimental sciences, who were selected by multistage cluster sampling and self-interpretation scale (Hardin, Leung, & Bagot, 2004). They were tested. Results: The results of this study showed that in the confirmatory factor analysis, the structure of the fit scale is acceptable with the data and the good fitness indicators confirm the model. The reliability of the scale was calculated and confirmed using Cronbach's alpha coefficients and sequential theta for the sample group. In general, the findings of factor analysis were almost similar to the research conducted in the main culture and the reliability and reliability coefficients were close to the results of previous research. Conclusion: According to the findings of the study, it can be concluded that this scale has a good validity and reliability in the Iranian student community and can be used to measure self-interpretation levels.