اثربخشي آموزش مسئوليت پذيري بر مديريت زمان و هدف گذاري نوجوانان دختر

The Effectiveness of Responsibility Training on Time Management and Goal Setting of Female Adolescents

اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي آموزش مسيوليت پذيري بر مديريت زمان و هدف گذاري نوجوانان دختر انجام شد. روش شناسي اين مطالعه نيمه تجربي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش همه نوجوانان دختر مقطع متوسطه اول منطقه نه شهر تهران در سال تحصيلي 99-1398 بودند. از ميان اعضاي جامعه 30 نفر پس از بررسي ملاك هاي ورود به مطالعه با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب و با روش تصادفي در دو گروه مساوي شامل گروه هاي آزمايش و كنترل جايگزين شدند. گروه آزمايش به مدت 9 جلسه 90 دقيقه اي (هفته اي يك جلسه) تحت آموزش مسيوليت پذيري قرار گرفت و گروه كنترل آموزشي نديد. داده ها با پرسشنامه هاي مديريت زمان (كويين و همكاران،1990) و هدف گذاري (بوفارد و همكاران، 1998) جمع آوري و با روش تحليل كوواريانس چندمتغيري در نرم افزار SPSS نسخه 19 تحليل شدند. يافته ها يافته ها نشان داد كه گروه هاي آزمايش و كنترل در مرحله پس آزمون از نظر متغيرهاي مديريت زمان و هدف گذاري تفاوت معناداري داشت. به عبارت ديگر، آموزش مسيوليت پذيري باعث بهبود مديريت زمان و هدف گذاري (تسلطي، عملكرد گرايشي و عملكرد اجتنابي) نوجوانان دختر شدﺪ )P<0/05( نتيجه گيري با توجه به نتايج پژوهش حاضر، برنامه آموزش مسيوليت پذيري يكي از روش هاي موثر براي بهبود مديريت زمان و هدف گذاري نوجوانان دختر مي باشد و مشاوران و روانشناسان مي توانند از اين روش براي مداخلات خود استفاده نمايند.

This research aimed to determine the effectiveness of responsibility training on time management and goal setting of female adolescents. Methodology: This study was semi-experimental with pretest-posttest design with control group. The research population was all female adolescents of first grade high school of district 9 of Tehran city in academic years of 2019-2020. Among members of population after reviewing the inclusion criteria, 30 people were selected by purposive sampling method and randomly replaced into two equal groups, including experimental and control groups. The experimental group received responsibility training for 9 sessions of 90-minute (one session per week) and the control group did not receive any training. Data were collected with questionnaires of time management (Quinn & et all, 1990) and goal setting (Bouffard & et all, 1998) and analyzed by multivariate analysis of covariance method in SPSS software version 19. Result: The findings showed that the experimental and control groups in the posttest stage were significantly different in terms of time management and goal setting variables. In other words, responsibility training led to improve the time management and goal setting (mastery, approach performance and avoidance performance) of female adolescents (P<0.05). Conclusion: According to the results of the present study, the responsibility training program is one of the effective methods to improve time management and goal setting of female adolescents and counselors and psychologists can use this method for their interventions.