طراحي مدل ارتباطي بين هوش اخلاقي با سرمايه اجتماعي سازماني (مطالعه موردي: مديران و كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان كرمانشاه)

Designing a Model of Communication between Ethical Intelligence and Organizational Social Capital (Case study: Managers and employees of Kermanshah Sports and Youth Departments

پژوهش حاضر با هدف طراحي مدل ارتباطي بين هوش اخلاقي با سرمايه اجتماعي سازماني در اداره كل ورزش و جوانان استان كرمانشاه انجام شد. روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل 140 نفر از مديران و كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان كرمانشاه بود كه از بين آن ها 110 نفر به عنوان نمونه با استفاده از فرمول كوكران و روش نمويه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش استفاده از دو پرسشنامه استاندارد هوش اخلاقي لنيك وكيل (2005) و پرسشنامه سرمايه اجتماعي (پاتنام، 2000) بود. در اين پژوهش روايي صوري و محتوايي پرسش نامه ها مورد تاييد 10 نفر از متخصصان مديريت ورزشي قرار گرفت و به منظور تعيين پايايي پرسش نامه ها، سازگاري دروني آن با كمك نرم افزار ايموس، ضريب آلفاي كرونباخ براي عوامل مختلف پرسش نامه به ترتيب 0/87 و 84/. محاسبه گرديد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاري و با استفاده از نرم افزار ايموس انجام شد. يافته ها نتايج تجزيه و تحليل نشان داد كه هوش اخلاقي با ضريب تاثير 44/0 بر سرمايه اجتماعي اثرگذار بود. همچنين متغيرهاي هوش اخلاقي شامل درستكاري، مسيوليت، گذشت و دلسوزي به ترتيب بر سرمايه اجتماعي با ميزان ضريب مسير 0/64، 0/12، 0/17 و 0/23 اثرگذار بودند كه متغير درستكاري با ضريب مسير 0/64 داراي بيشترين تاثير و متغير مسيوليت پذيري با ضريب مسير 0/12 كمترين ميزان اثرگذاري را داشتند. بر اساس يافته ها كليه فرضيه هاي پژوهش مورد تاييد واقع شدند. از سوي ديگر از طريق آزمون رگرسيون مشخص گرديد كه هوش اخلاقي توان پيش بيني سرمايه اجتماعي را در سطح معناداري 0.000 داشت. نتيجه گيري بر اساس يافته هاي پژوهش بين مولفه مسيوليت پذيري مديران و كاركنان با سرمايه اجتماعي سازماني در ادارات ورزش و جوانان استان كرمانشاه ارتباط معني دار و مستقيمي وجود دارد.

The aim of this study was to design a relationship model between moral intelligence and organizational social capital in the General Department of Sports and Youth of Kermanshah province. Methodology: The present study was a descriptive correlational study. The statistical population of the study included 140 managers and employees of sports and youth departments of Kermanshah province, from which 110 people were selected as a sample using Cochran's formula and simple random sampling method. The research tool was the use of two standard questionnaires of moral intelligence Lenik Vakil (2005) and the Social Capital Questionnaire (Putnam, 2000). In this study, the face and content validity of the questionnaires were confirmed by 10 sports management specialists and in order to determine the reliability of the questionnaires, its internal consistency with the help of Amos software, Cronbach's alpha coefficient for different questionnaire factors were 0.87 and 0.84, respectively. Data analysis was performed using structural equation modeling and Amos software. Results: The results of the analysis showed that moral intelligence with an impact factor of 0.44 had an effect on social capital. Also, the variables of moral intelligence including honesty, responsibility, forgiveness and compassion had an effect on social capital with a path coefficient of 0.64, 0.12, 0.17 and 0.23, respectively, which the variable of honesty with a path coefficient of 0.64 had the greatest effect. an‎d the responsibility variable with a path coefficient of 0.12 had the least impact. Based on the findings, all research hypotheses were confirmed. On the other hand, through regression test, it was found that moral intelligence was able to predict social capital at a significant level of 0.000. Conclusion: Based on the research findings, there is a significant and direct relationship between the component of responsibility of managers and employees with organizational social capital in sports and youth departments of Kermanshah province.