الگوهاي فعاليت‌ سايبري كنشگرايان حوزة زنان در ايران و نسبت آن با اكتيويسم در فضاي واقعي

Cyber activity patterns of women’s rights activists in Iran and their relation to activism in the real space

امروزه استفاده از امكانات فضاي سايبر به‌صورتي گسترده به خدمت تمام عرصه‌هاي زيست انسان درآمده است. پژوهش حاضر بر آن است تا بزنگاه‌ها و گره‌گاه‌هايي را در جنبش زنان مدنظر قرار دهد كه كنشگرايي مجازي توانسته است به خدمت كنشگرايي عمل‌گرا درآيد و بر موانع و دست‌اندازهاي پيشاروي جنبش فائق آيد. اين‌گونه، پژوهش حاضر مي‌تواند تجويزي به‌دست دهد از استفادة هرچه مفيدتر از فضاي مجازي در خدمت جنبش زنان. ثبت بده‌بستان‌هاي اين فضا به ياري آميزه‌اي از دو روش مردم‌نگاري مجازي و مصاحبه‌ با كنشگرايان فعال در هر دو فضا ممكن شده است. نظرية جنبش‌هاي اجتماعي شبكه‌اي شدة كاستلز به عنوان چارچوب‌نظري كار استفاده شده است. يافته‌هاي پژوهش نشانگر آنند كه جنبش‌هاي اجتماعي شبكه‌اي شده، استفاده از امكانات فضاي مجازي را در ترتيب و سامان‌دهي به فعاليت‌هايشان به شكلي كارآمد در دستور كار خود قرار داده‌اند. همچنين تحركات اخير جنبش‌ اجتماعي زنان ناشي از عمومي و علني شدن خواست‌ها و مشكلات زنان در فضاي مجازي است كه به فضاي مكان‌ها و پس از آن مجدداً به فضاي جريان‌ها تسري يافته است. تصاوير بازنموده و انگاره‌سازي‌هاي صورت‌گرفته در فضاي مجازي، به گروه اجتماعي زنان،‌ نيروي اتحاد، گفتگو و جمع را بخشيده و آنان را در مطالبه‌گري، راسخ و اميدوارتر كرده است.

Nowadays potentialities of cyberspace have been put into the service of different areas of life. So, the present investigation aims to trace the landmarks of the women's movement, that is, moments when the cyber activism has managed to be put into the service of practical activism and to overcome the difficulties ahead of itself. This investigation can prescribe methods which can improve the use of cyberspace in the women's movement. Recording the interactions of this space has been made possible by a mixture of two different methods, virtual ethnography and interviews with people who are active in both spaces. Castells' theory of networked social movements was used as the theoretical framework. The findings show that networked social movements have put the use of cyberspace potentialities in their agenda settings in order to organize their virtual activities effectively. Furthermore, the recent mobility of the women's social movement flows from the fact that women's demands have been made public in the cyberspace; these demands, then, have extended to space of places and again to space of flows. Represented images and ideas formed in the cyberspace have given the social group of women the possibility of solidarity, dialogue and collective power.