هستي زن ميوه گان واق و نيستي مادر(ان)، تضاد يا تطبيق؟ (خوانشي زنانه نگر از رسالۀ حيّ بن يقظان)

The presence of Woman-Fruits in Wȃq and the absence of Mother(s); Confliction or adaptation A Feminine-centered Reading of Hay Ibn Yaqzȃn treatise

جستار پيشرو بر آن است تا با واكاوي چگونگي و چرايي حذف مؤنث از رسالۀ فلسفي - ادبي حيّ بن يقظان نشان دهد كه انديشۀ مذكر، در ساحت فلسفه، چگونه فرودستي اجتماعي زن را در متون تمثيلي خود بازتوليد ميكند. افزون بر اين با وارسي زناني كه ميوۀ درختاند انگارۀ نامآشناي واق در خيال – جغرافيايي شرح ميدهد كه جغرافياي اسلامي از رهگذر گياهانگاري زن بر اين برساختۀ اجتماعي – تأكيد ميورزد كه زن، در قياس با مرد، به طبيعت نزديكتر است تا فرهنگ و اينگونه فرودستي او را بازمينماياند. پس حضور زنميوهگان واق در متن رسالۀ مذكور با حذف مؤنث از آن، نه در تضاد، كه سراسر سازگار است؛ چرا كه اين هردو يك واقعيت همسان را هويدا ميسازند و آن فرودستي زن است.

With an analysis of condition and cause about female omission from Hay Ibn Yaqzȃn treatise, the present article is trying to show that male thought in the field of philosophy, how reproduce woman's social inferiority in its allegorical texts. By checking out women who are fruit of tree as a familiar tenet in an imaginary geography, moreover explains that geography emphasizes through woman's herbal-supposition to this social reality that in comparison to men, women are closer to the nature than to the culture. an‎d by this sentence, reflects woman's subjugation in society. So the presence of Wȃq Woman-Fruits in the text of the above treatise is compatible to removing the female from the text and has no contradictory. Because both of them show an identical reality which is woman's subordinate.