شيوع رفتارهاي سياسي در انواع ساختارهاي سازماني با واسطه‌گري منابع قدرت: مطالعه آموزش‌وپرورش استان فارس

The Prevalence of Political Behaviors in Types of Organizational Structure with Power Recourses Mediation: A Case Study of Fars Province Education

رفتارهاي سياسي، يكي از عناصر تشكيل‌دهندۀ سازمان‌ها محسوب مي‌شود. اين نوع رفتارها محيط كاري تفرقه‌افكن و زيان‌باري ايجاد مي‌كند كه پيامدهاي منفي فزاينده‌اي بر سازمان و كاركنان دارد؛ بنابراين، آگاهي از عوامل مؤثر بر رفتار سياسي در پيشگيري و محدودكردن چنين رفتاري، نقش مهمي دارد؛ بر همين اساس، هدف پژوهش حاضر، بررسي شيوع رفتارهاي سياسي در انواع ساختارهاي سازماني با واسطه‌گري منابع قدرت؛ مطالعۀ آموزش‌وپرورش استان فارس است. در اين مطالعۀ پيمايشي، 203 نفر از كاركنان ادارۀ كل آموزش‌وپرورش فارس به روش نمونه‌گيري تصادفي نظام‌مند انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسش‌نامه‌هاي نوع ساختار سازماني ترك‌زاده و محترم (1393)، منابع قدرت مديران ترك‌زاده و معيني شهركي (1391) و رفتارهاي سياسي ترك‌زاده و فريدوني (2015) بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهاي آماريSPSS24 و AMOS16 و آزمون‌هاي آماري t تك‌متغيره، t زوجي، تحليل واريانس درون‌گروهي، تعقيب بنفروني و تحليل مسير تجزيه‌وتحليل شد. نتايج نشان داد نوع ساختار سازماني تواناساز، پيش‌بيني‌كنندۀ رفتارهاي سياسي نيست و متغير منابع قدرت در اين رابطه، سهم واسطه‌گري ندارد؛ ولي در ساختار بازدارنده، منابع قدرت در رابطۀ نوع ساختار سازماني بازدارنده با رفتارهاي سياسي، سهم واسطه‌گري نسبي دارد.

Political behaviors are considered as one of the constituent elements of organizations that can create divisive and harmful working environments that have increasingly negative consequences on the organization and employees. Therefore, it seems necessary to pay attention to the prevalence of political behavior in the organization and the factors affecting it to prevent and limit such behavior. In this study, the effect of various organizational structures mediated by power sources on political behavior has been investigated. The present study sought to provide a clear understanding of the desired organizational performance to effectively manage and achieve the goals of the educational organization by examining the relationships between variables and creating a small field for the development and promotion of the educational organization. Managers can also control these variables by recognizing political behaviors, existing organizational structure, and sources of managerial power, and use it to achieve organizational goals.