امكان‌سنجي مؤلفه‌هاي دلبستگي و توسعه پايدار در طراحي فضاهاي مسكوني نمونه موردي: شهر تبريز

Feasibility study of place attachment components and sustainable development in residential space design cace study: Tabriz

دلبستگي به مكان و حس تعلق داراي رابطه نزديك و تنگاتنگ هستند كه افراد نسبت به مكان دارند. اين رابطه كه از آن به‌عنوان رابطه عاطفي نيز تلقي مي‌شود، با خاطرات، تجربيات اشخاص مرتبط است. دلبستگي عمل جمعي را تسهيل كرده، مشاركت را افزايش داده و مشوق سرمايه‌گذاري است. همچنين فرصت مناسبي جهت رشد و توسعه اجتماعي مكان‌ها را فراهم مي‌سازد. در حقيقت دلبستگي عامل تمايز مكان‌ها نسبت به همديگر است. ازاين‌رو هدف از انجام اين پژوهش، سنجش دل‌بستگي و در فضاهاي مسكوني مي‌باشد. روش تحقيق مطالعه حاضر توصيفي - تحليلي بوده كه جامعه آماري، ساكنان مجتمع‌هاي مسكوني نصر،آسمان، رشدي است كه حجم نمونه آن بر اساس فرمول كوكران 200 نفر به دست آمده است. نتايج بيانگر آن است كه در سطح اطمينان 95 درصد رابطه معناداري بين مؤلفه‌هاي موردمطالعه وجود دارد. همچنين نتايج حاكي از آن است كه متغير كالبدي تنها متغيري بوده است كه توانسته است تنها به صورت مستقيم بر دلبستگي تأثير بگذارد، در حالي كه متغيرهاي اجتماعي و فرهنگي هم به صورت مستقيم و هم غير مستقيم بر متغير دلبستگي تأثير گذاشته اند كه در اين بين بيشترين تأثيرات غير مستقيم را متغير فرهنگي داشته است.

Attachment to place and sense of belonging are closely related to the place people have. This relationship, which is also considered as an emotional relationship, is related to the memories, experiences of individuals. It facilitates collective action attachment, increases participation, and encourages investment. It also provides a good opportunity for the growth and social development of places. In fact, attachment is the factor that distinguishes places from each other. Therefore, the purpose of this study is to measure attachment in residential spaces. The research method of the present study is descriptive-analytical that the statistical population is the residents of Nasr, Aseman, Rushdi residential complexes whose sample size is obtained based on Cochran's formula of 200 people. The results indicate that there is a significant relationship between the studied components at 95% confidence level. The results also show that the physical variable was the only variable that could only directly affect the attachment, while social and cultural variables directly and indirectly affected the attachment variable, among which The most indirect effects were cultural variables.