توسعه پايدار نواحي منطقه 4 شهر تهران با تاكيد بر حكمروايي خوب شهري

Sustainable development of areas in Tehran's District 4 with an emphasis on good urban governance

كلانشهر تهران، به‌عنوان پايتخت، با مشكلات بسياري مواجه است و منطقه چهار كه از پرجمعيت‌ترين مناطق تهران است در شرايط كنوني فاقد توازن در سطح توسعه در بين نواحي مختلف مي‌باشد. كشف روابط بين اين شرايط با وضعيت حكمروايي در نواحي، مساله پژوهش را تشكيل مي‌دهد. پژوهش به روش توصيفي-تحليلي و با راهبرد پيمايش انجام شد. شاخص‌ها ابتدا به روش دلفي (DELPHI) بدست آمد و سپس در ميان دو جامعه آماري شهروندان و مديران شهرداري توزيع شد. نتيجه محاسبات در سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) و تحليل‌هاي فضايي نشان داد نواحي‌اي كه رتبه بهتري از نظر حكمروايي بدست آوردند، وضعيت بهتري از نظر توسعه پايدار شهري داشتند (نواحي 1، 2 و 3) و نواحي‌اي كه رتبه بدتري از نظر حكمروايي خوب شهري داشتند، از نظر توسعه پايدار نيز از وضعيت ضعيف‌تري برخوردارند (نواحي 6 و 7) لذا بين حكمروايي خوب شهري و توسعه پايدار نواحي شهري رابطه وجود دارد.

The metropolis of Tehran, as the capital, is facing many problems, and District Four, which is one of the most populous areas of Tehran, is currently unbalanced in terms of development among different areas. Discovering the relationship between these conditions and the situation of governance in the regions is a matter of research. The research was performed by descriptive-analytical method with survey strategy. The indicators were first obtained by Delphi method (DELPHI) and then distributed among two statistical communities of citizens and municipal managers. The results of calculations in the Geographic Information System (GIS) and spatial analysis showed that the areas that ranked better in terms of governance were better in terms of sustainable urban development (areas 1, 2 and 3) and the areas that ranked better. They were worse off in terms of good urban governance, and in terms of sustainable development, they are in a weaker position (areas 6 and 7), so there is a relationship between good urban governance and sustainable development in urban areas.