عنوان مقاله :
تحليلي جامعهشناختي سينماي كمدي در دهۀ نود (مورد مطالعه: فيلم تگزاس)
عنوان به زبان ديگر :
A sociological analysis of comedy cinema in 1390s (Case study: Texas film)
پديد آورندگان :
رضي پور، پرنيا دانشگاه آزاد تهران مركز تهران - گروه جامعهشناسي , رحماني فيروزجاه، علي دانشگاه آزاد اسلامي واحد بابل - گروه جامعهشناسي , تركمان، فرح دانشگاه آزاد تهران مركز تهران - گروه جامعهشناسي
كليدواژه :
شگرد , كايشه , عرف عام , تحليل محتوا , ذايقۀ مخاطب , ژانر كمدي
چكيده فارسي :
سينماي كمدي در ايران تاريخچهاي طولاني و مخاطباني بسيار دارد. نگاهي به ليست پرفروشترين فيلمهاي تاريخ سينماي ايران نشان ميدهد كه اين ژانر سينمايي همواره با استقبال گستردۀ اقشار اجتماعي گوناگون روبرو بوده است و جذابيت ويژهاي براي ذايقۀ هنري مخاطبان مختلف داشته است. مطالعات برونآكادميك و نقدهاي ژورناليستي بسياري دربارۀ اين فيلمها انجام گرفته، اما فقدان مطالعات جامعهشناختي در اين حوزه بهطرزي نخنما مشهود و محسوس است. هدف اين پژوهش از مطالعۀ جامعهشناختي سينماي كمدي ايران، و بهطور مشخص فيلم تگزاس، پاسخ به پرسشهايي از اين دست است كه اين ژانر سينمايي غالباً از چه شگردها و تمهيداتي براي جذب مخاطب استفاده ميكند و عمدتاً كدام نوع مسائل اجتماعي را بازنمايي ميكند؟ رويكرد پژوهش حاضر توصيفي- تحليلي است و از روش تحليل محتواي كيفي براي تجزيه و تحليل فيلم استفاده كرده است. نتايج تحليل نشان ميدهد كه در اين فيلم بيشتر از عناصر كليشهاي و مقوله ناهماهنگي براي جذب مخاطب بهره گرفته شده است و معيار انتخاب و بازنمايي مسايل اجتماعي بر اساس عرف عام بوده است.
چكيده لاتين :
Irony Movies and comedy are a popular part of Iranian cinema. A review of the best-selling films in the history of Iranian cinema also reveals the comedic appeal of the various social spectrum. Although journalistic critiques have been made for reviewing various comedy films, there is still a lack of sociological studies in this area. This study aims to address the sociological study of Texas comedy film: How do Texas film makers use audiences? What are the social issues this film addresses? The present study is descriptive-analytical and has used qualitative content analysis method for film analysis. The results of this study show that the film uses more elements of stereotypes and dissonance to attract audiences
عنوان نشريه :
جامعه شناسي فرهنگ و هنر