مطالعه آزمايشگاهي تداخل آب شور و شيرين كم‌عمق بر توزيع شوري در ناحيه اشباع و غيراشباع با استفاده از مدل فيزيكي

اختلاط آب شور و شيرين در آبخوان‏هاي نزديك ساحل درياها و حاشيه شوره‏زارها باعث محدوديت استفاده از منابع آب‏زيرزميني باكيفيت مي‏گردد. از طرف ديگر افزايش غلظت آبخوان آب شور در نتيجه تبخير از سطح خاك و كاهش هد فشاري در آبخوان شيرين در نتيجه برداشت بي‏رويه از آبخوان، باعث پيشروي جبهه اختلاط، به سمت آبخوان آب شيرين خواهد شد. در اين تحقيق با ساخت مدل فيزيكي، ناحيه اختلاط و نحوه توزيع نمك در دو قسمت اشباع و غيراشباع محيط متخلخل مورد بررسي قرار گرفته است. چهار سناريو‌ي مختلف هيدروليكي شامل سطح ايستابي برابر آب شور و شيرين، سطح آب شيرين بالاتر از آب شور و دو سطح ايستابي شور بالاتر (10 و 15 سانتي‌متر) از آب شيرين در آبخوان مورد بررسي قرار گرفت. غلظت آب شور dS/m 20 و غلظت آب شيرين dS/m 0.98 بود. ابعاد مدل فيزيكي برابر با 1×1×4 متر بود. نتايج نشان داد شكل سطح ايستابي، عامل مهمي در نحوه توزيع و پراكنش شوري در هر دو ناحيه اشباع و غيراشباع مي‌باشد. با كاهش سطح آب در مخزن آب شيرين به ميزان 10 و 15 سانتي‌متر مرز بين ناحيه كم‌شور و شور در زير سطح ايستابي به ترتيب 55 و 96 سانتي‌متر پيشروي و با افزايش سطح آب در مخزن آب شيرين به ميزان 5 سانتي‌متر، همان ناحيه 28 سانتي‌متر پسروي داشته است.