برنامه‌ريزي آبياري ذرت دانه‌اي با استفاده از شاخص CWSI در شرايط اقليمي اهواز

استفاده از دماي پوشش سبز براي برنامه‌ريزي آبياري گياهان يكي از روش‌هايي است كه مورد توجه محققين قرار گرفته است. براي اين منظور شاخص‌هاي متعددي ارائه شده است كه از بين آن‌ها مي‌توان به شاخص تنش آبي گياه به روش ايدسو اشاره كرد. به منظور برنامهريزي آبياري ذرت تابستانه در شرايط اقليمي اهواز با استفاده از دماي پوشش سبز، چهار نوع رژيم آبياري شامل I0، I1، I2، I3 به ترتيب 120، 100، 80، 60 درصد نياز آبي گياه در قالب يك طرح كاملاً تصادفي در سه تكرار انجام گرفت. بر اساس نتايج، معادله خط مبناي بالا و پايين براي گياه ذرت، براي تيمار I1 (100 درصد نياز آبي) براي مرحله توسعه برابر 2.89 و (Tc-Ta)l.l =1.9840.0946VPD، براي مرحله مياني برابر 3.4 و (Tc-Ta)l.l =3.2170.1669VPD و براي مرحله نهايي رشد برابر 1.2 و (Tc-Ta)l.l =1.1470.160VPD درجه سانتي‌گراد بدست آمد. شاخص تنش آبي كل دوره رشد براي تيمارهاي 120، 100، 80 و 60 به ترتيب برابر 0.17، 0.22، 0.35 و 0.52 محاسبه شد. رابطه شاخص تنش آبي گياه و ميزان رطوبت خاك براي تيمارهاي مختلف آبياري از همبستگي بالايي برخوردار بود و معادله شاخص تنش آبي با رطوبت خاك براي تيمار I1 براي روز بعد و قبل از آبياري به ترتيب برابر CWSI=1.82960.0586ɵv و CWSI=1.0380.0281ɵv به دست آمد. نتايج تحقيق نشان داد كه كه با كاهش آب مصرفي، شاخص تنش آبي گياه افزايش مي‌يابد و با افزايش تنش آبي همبستگي بين شاخص CWSI و عمق آب موجود در خاك كاهش يافته به طوري كه بيشترين R^2 (0.97) در تيمار I0 و كمترين R^2 (0.88) در تيمار I2 و I3 بود. به طوري كه نتايج اين تحقيق تاييد مي‌كند شاخص تنش آبي گياه ابزار مناسبي جهت برنامه ريزي آبياري و مديريت بهينه آن در مزرعه مي‌باشد.