كاربرد زيست محيطي وصلح آميز از نانوذرات- نانوالياف درتصفيه آبهاي آلوده آبياري و پساب‌هاي سمي زهكشي (مطالعه موردي: يون سمي مس)

امروزه كاربرد علوم و فناوري هاي پيشرفته، در مديريت بهينه مخاطرات كيفي تحميلي بر منابع زيست محيطي، از اهميت ويژه اي برخوردار است. با توجه به سميت پساب هاي كشاورزي، صنعتي و خانگي براي محيط زيست، بررسي مبسوط و جداگانه موضوع تصفيه زهاب هاي سمي و به طور كلي آب‌هاي آلوده، جهت تكميل روند توسعه غيرمخرب، امري ضروري به نظر مي رسد. در اين راستا و به منظور بازيافت تركيبات حاوي فلزات سنگين و آلوده كننده همچون مس، در زه‌اب هاي محتوي كودها و سموم مضر، توليد نانوالياف (نانوذرات پليمري) در قالب روش الكتروريسي (تحت چهار تيمار غلظت محلول الكتروريسي، ولتاژ اعمالي، فاصله جمع كننده با سوزن تزريق و آهنگ تزريق)، با استفاده از دستگاه الكتروريسي و تركيب منتخب پليمري پلي متيل متاكريلات و حلال دي متيل فرماميد با رويكرد استفاده از مواد اوليه ارزان قيمت، جهت تصفيه آلودگي هاي مخاطره آميز انتخاب شدند. هم چنين فناوري توليد نانوذرات در قالب روش انفجار سيم (تحت چهار تيمار غلظت محلول نانوذرات، قطر سيم هاي كربن استفاده شده، جريان و نيروي آرك) مورد استفاده قرار گرفت. در نهايت، با استخراج نتايج در هر فاز، به تحليل و بررسي آن ها پرداخته شد و نتايج نشان داد كه تركيب تيمار پليمر پلي متيل متاكريلات و حلال دي متيل فرماميد در شرايط غلظت در حلال برابرwt% 25، ولتاژ اعمال شده kV 30، فاصله بين نوك سوزن و صفحه جمع كننده cm 15 و آهنگ تغذيه ml/h 2 بهترين عملكرد را داشته است. بدين ترتيب، با تهيه نانوالياف و نيز استفاده از مواد آزمايشگاهي نسبتاً ارزان، در مقايسه با روش هاي پرهزينه تصفيه آب، نتايج قابل توجهي در روند ارزيابي وتحليل حذف فلز سمي مس (%50 ) در كليه نمونه هاي منتخب مشاهده گرديد، كه حكايت از تأثيرگذاري مثبت و بالاي نانوذرات ونانوالياف ها داشته است.