ارزيابي تأثير مديريت آبياري تناوبي بر شاخص‌هاي فيزيوژيكي رشد و ميزان آب مصرفي چهار رقم برنج (Oryza sativa L.) در استان گيلان

به‌منظور بررسي تأثير آبياري تناوبي بر سرعت رشد و خصوصيات گياهي چهار رقم برنج (Oryza sativa L.)، آزمايشي در مزرعه تحقيقاتي مؤسسه تحقيقات برنج استان گيلان در دو سال زراعي 94-1393 و 95-1394 به‌صورت آزمايش اسپليت پلات در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار و 20 تيمار به ‌اجرا در آمد. عامل اصلي پنج سطح آبياري تناوبي (آبياري روزانه به‌صورت غرقاب (شاهد)، 5، 8، 10 و 15 روز يك بار) و چهار رقم برنج هاشمي، خزر، گيلانه و 8431 به‌عنوان عامل فرعي مد نظر قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه اثر متقابل آبياري و رقم بر صفات وزن خشك برگ و ساقه، LDW، TDW و NAR در سطح احتمال يك درصد معني دار شدند. همچنين شاخص سطح برگ و LWR در فاكتور آبياري در سطح احتمال يك درصد معني دار شدند. در مقايسه سطوح مختلف آبياري، آبياري روزانه رشد بهتري نسبت به ساير روش هاي آبياري داشت. در شرايط بدون تنش (آبياري روزانه) رقم 8431 داراي بيشترين رشد و رقم هاشمي كمترين رشد را دارا بود. در شرايط تنش متوسط (آبياري 5 و 8 روزه) رقم 8431 مقاومت بيشتري به تنش داشت و بهترين شرايط را داشت و رقم هاشمي ضعيف ترين بود. در شرايط تنش زياد (آبياري 10 و 15 روزه) رقم خزر بيشترين مقاومت را به كمبود آب داشت و رقم گيلانه از اين نظر ضعيف ترين رقم بود. بدين ترتيب، از آن‌جا كه لزوم برنامه ريزي دقيق براي استفاده بهينه و پايدار از منابع آبي موجود ضروري است، پييشنهاد مي شود انتخاب روش هاي مناسب مديريتي همچون آبياري و كاشت ارقام با عملكرد بالا را براي دستيابي به عملكرد دانه پايدار و تأمين امنيت غذايي به‌ويژه در شرايط محدوديت آب مدنظر قرار گيرد.