مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - فراتحليل علل جامعه شناختي گرايش به طلاق در ايران در بازه زماني سال هاي 1386-1396

چكيده فارسي :

طبق احاديث، پديده طلاق منفورترين حلال خداوند است. با رشد فزاينده طلاق از اواسط دهه 80 شمسي، نظر كارشناسان علوم اجتماعي به‌سوي اين مسئله اجتماعي و فرهنگي جلب شد و تحقيقات زيادي در اين مورد صورت گرفت. ازاين‌رو، پژوهش حاضر با هدف شناسايي علل جامعه‌شناختي گرايش به طلاق در ايران در تحقيقاتي كه در اين زمينه در بازه زماني سالهاي1386 تا 1396 صورت گرفته است، انجام شد. پس از بررسي شرايط 100 مقاله علمي _ پژوهشي و 50 پايان‌نامه علمي معتبر، جهت فراتحليل علل طلاق در ايران 55 پژوهش بين سالهاي 1386 تا 1396 براي ورود به پژوهش انتخاب شد. نتايج فراتحليل به روي 260 آزمون استخراجي از اين منابع نشان داد كه ميانگين اندازه اثر علل فردي، علل ساختاري، علل انتخابي، علل وارده از سوي خانواده و دوستان، علل اجتماعي و علل ارتباطي ميان زوجين به ترتيب 0/423، 0/392، 0/353، 0/258، 0/393، 0/382 است. با تحليل مدل خروجي با استفاده از نظريه رشد چهار بُعدي تأثيرات، اين نتيجه حاصل شد كه همبستگي هرچند از ناحيه فرد يا زوجين يا خانوادها و يا اجتماع وارد مي‌شود، اما زماني به‌علتي براي طلاق تبديل مي‌شود كه تمام تأثيرات فردي، زوجيني، خانوادگي و اجتماعي را به همراه داشته باشد و اگر اين تأثيرات توسط اين همبستگي به‌وجود نيايد يا شدت آن كم و ناچيز باشد، اين همبستگي سبب طلاق نمي‌شود.