مطالعه تطبيقي مبناي مسئوليت مدني در كامن لا و حقوق ايران با توجه ويژه به مسئوليت امين

از نوشته هاي كامن لا و حقوق داخلي چنين برمي آيد كه نمي  توان همواره، مبناي واحدي را براي مسئوليت مدني وبالتبع، مسئوليت امين پذيرفت. مسئوليت مبتني بر تقصير، مسئوليت محض و مسئوليت عيني مفاهيمي هستند كه دربحث از مبناي مسئوليت مدني به طور كلي شرح داده شده اند. اما به نظرمي رسد مسئوليت محض را نمي توان داراي يك مبناي مستقل براي مسئوليت مدني دانست. مسئوليت مبتني بر تقصير نيز ريشه در استناد خساراتِ وارده به عامل زيان دارد و في الواقع، تقصير اصالتي ندارد. در مقابل، مسئوليت عيني مي تواند داراي يك مبناي مستقل باشد. البته ذكر اين مفاهيم، لزوماً به منزله وجود آنها درهر دو نظام حقوقي مذكور نيست اما شواهد زيادي حكايت از قرابتِ قابل تأملِ مبناي مسئوليت در اين دو نظام دارد. از حيث عملكرد مي توان گفت حقوق داخلي دربرخورد با نقض وظايف از ناحيه امين، با لحاظ مسئوليت عيني، در مقايسه با كامن لا كه در سخت گيرانه ترين حالت، مسئوليت محض راپذيرفته، موفق تر است.