ترور سردار سليماني از منظر حقوق بين‌الملل توسل به زور

بامداد سيزدهم دي 1398 مصادف با سوم ژانويه2020، رسانه‌هاي جهان خبر غيرمترقبه‌اي را مخابره كردند كه قاطبه مردم ايران و جمعيت‌هاي كثيري از ساير ملل منطقه را در بهت و اندوهي ژرف فروبرد، و نگراني عميق بسياري از مقامات سياسي و امنيتي را حتي در ايالات متحده امريكا برانگيخت. ترور مؤثرترين فرمانده جبهه‌ي مبارزه با تروريسم تكفيري در منطقه به دست نيروهاي امريكايي و به فرمان مستقيم رئيس‌جمهور اين‌كشور، سبب طرح بحث‌هايي گوناگون از جمله در ميان حقوق‌دانان گرديد. از نگاه حقوق بين‌المللِ توسل به زور، ترور يك مقام عالي رتبه نظامي دولتي، نه در ميدان نبرد كه در سفري رسمي، نه براي ماموريت نظامي بلكه ماموريتي سياسي به منظور گفت‌وگو  با مقامات رسمي كشور ميزبان در راستاي كاهش تنش‌هاي منطقه‌اي، چه وصف و ماهيتي مي‌تواند داشته باشد؟ توجيهات ادعايي مقامات امريكايي تا چه اندازه مي‌تواند از قابليت استماع و اعتبار برخودارباشد؟ پي‌آمدهاي حقوقي بين‌المللي حمله امريكا چه مي‌تواند باشد؟ نوشته پيش رو، با توصيف و تحليل وقايع مرتبط با قضيه و ارزيابي توجيهات مقامات امريكايي كه عمدتاً حول مفهوم دفاع مشروع مطرح شده، براساس سنجه‌هاي حقوقي بين‌المللي، به اين نتيجه رسيده است كه اقدام دولت امريكا فاقد هرگونه وجاهت حقوقي بوده و مصداق مسلم توسل به زور غيرقانونيِ مغاير منشور ملل متحد محسوب مي‌شود، همچنين ناقض توافقات دوجانبه امريكا با عراق به ويژه موافقتنامه امنيتي بوده و مطابق مفاد اعلاميه تعريف تجاوز و اساسنامه رم، مصداق عمل تجاوز شناخته مي‌شود و موجبات مسئوليت بين‌المللي دولت امريكا و مسئوليت كيفري عوامل دخيل در ارتكاب اين اقدام نامشروع را فراهم مي‌نمايد..