بررسي دلايل عدم ذكر نام حضرت علي عليه السلام در قرآن كريم از منظر سبك شناسي بيان مطالب در قرآن كريم

قرآن‌كريم برترين كتاب هدايت و مهم‌ترين مرجع وحياني مورد اتّفاق همۀ مسلمانان است؛ ضرورت شناخت امام و جانشين رسول اعظم اسلام(ص) و اشاره پاره‌اي از روايات به بودن نام امام علي و امامان اهل‌بيت(ع) در قرآن كريم، از چالش‌هايي است كه محدث نوري را بر آن داشته كه در پاسخ‌گويي به مخالفان خلافت بلافصل امام علي(ع)، با تكيه بر پاره‌اي از روايات، به تحريف به كاستي قرآن، بگرايد. بدين‌رو تامل و بررسي روايات پيش گفته و نقد تحليلي استدلال آن مخالفان و انگاره محدث نوري، وجهه همت اين پژوهه، قرار گرفته است. در اين مسير با روش توصيفي‌ـ تحليلي ابتدا پاسخ‌هاي نقضي متعدّدي به مسأله داده شده، سپس سبك قرآن كريم در بيان مطالب و روش استنباط از آن، تبيين و صحيحۀ ابوبصير از امام صادق (ع) را كه علت عدم ذكر نام امام علي(ع)، سبك قرآن در بيان معارف، شناسانده، مدلل ساخته است. اما يافته‌هاي اين بررسي، نشانگر سه ويژگي؛ بيان كلّي، بسط درون سويي و بسط برون سويي قرآن كريم است كه به روشني علت عدم ذكر نام علي و ديگر امامان (ع) را روشن مي‌سازد؛ افزون بر آن، با چشم‌پوشي از بررسي سندي روايات به خاطر تضافر آن، روشن شده كه ذكر نام علي (ع) در اضافات تفسيري مصاحفِ برخي صحابه يا در روايات صحيح، ناظر به »تفسير تبييني « يا ارايه مراد، بيان شأن نزول و مصداق آن آيات است؛ نه بيانگر وجود نام آن حضرت در متن و الفاظ قرآن.