رويكردي موضوع‌محور به مدل پيش‌بيني استناد از طريق سنجه‌هاي وبي در نظام‌هاي مندلي، فيگ‌شر، پلاس و اسكوپوس

هدف: مطالعه تطبيقي مدل پيش‌بيني استناد از طريق سنجه‌هاي جايگزين وبي (رؤيت، ذخيره و دانلود، خوانندگان) در حوزه‌هاي علوم بهداشت و درمان، علوم زيستي، علوم فيزيكي، علوم انساني و علوم اجتماعي هدف پژوهش حاضر است. روش‌شناسي: پژوهش حاضر از نوع علم‌سنجي است كه با روش تحليل استنادي و تحليل داده‌هاي وبي انجام شده است. نمونه‌گيري به روش تصادفي و طبقه‌اي انجام شده است. نمونه مورد بررسي 2000 مقاله از 4 حوزه موضوعي بوده است كه شاخص‌هاي آنها از نظام‌هاي مندلي، فيگ‌شر، پلاس و اسكوپوس استخراج شده است و به روش رگرسيون چندگانه مورد تحليل قرار گرفته است. يافته‌ها: نشان مي‌دهد كه به‌طور كلي در هر چهار حوزه موضوعي، سنجه‌هاي جايگزين قدرت پيش‌بيني شاخص استناد را دارند؛ منتهي قدرت پيش‌بيني اين سنجه‌ها برحسب حوزه موضوعي و نوع سنجه‌هاي مورد بررسي متفاوت است و طيف وسيعي از همبستگي منفي تا مثبت را شامل مي‌شود. نتيجه‌گيري: تفاوت بين مدل رگرسيون پيش‌بيني استناد از طريق سنجه‌هاي جايگزين در حوزه‌هاي موضوعي مختلف بيانگر تفاوت‌هاي ميان‌رشته‌اي و الگوهاي متفاوت حاكم بر رشته‌هاي مختلف در سنجه‌هاي جايگزين است كه عدم مقايسه بين‌رشته‌اي در ارزيابي‌ها نيازمند توجه مي‌باشد. همچنين در حوزه‌هايي كه الگوي پيش‌بيني قوي مشاهده مي‌شود، سنجه‌هاي جايگزين مي‌توانند به‌طور مستقل و به‌عنوان پيش‌بين زودهنگام استناد مورد استفاده قرار گيرند و در حوزه‌هايي كه الگوي پيش‌بيني قوي در خصوص آنها وجود ندارد، اين‌گونه به نظر مي‌رسد كه هر دسته از شاخص‌ها ابعاد متفاوتي از ارزيابي را اندازه‌گيري مي‌كنند كه لزوم به‌كارگيري سنجه‌هاي وبي و استنادي را در كنار هم خاطرنشان مي‌سازد.