بررسي امكان كاهش دُز مصرفي علف‌كش تري‌فلورالين در پنبه كشت شده در شرايط كشت رايج و فواصل رديف خيلي باريك

تري فلورالين (ترفلان) اصلي‌ترين علف‌كش خاك مصرف براي كنترل علف‌هاي هرز پنبه است. استفاده از دُزهاي كاهش‌يافته علف كش ها در تلفيق با افزايش توان رقابتي گياه، يكي از استراتژي هاي مهم در مديريت پايدار علف هاي هرز است. به منظور بررسي امكان كاهش دُز مصرفي علف‌كش تري‌فلورالين در پنبه در شرايط كشت رايج و فواصل رديف خيلي كم آزمايشي به صورت فاكتوريل، در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال زراعي 95-1394 در شهرستان سبزوار انجام شد. فاكتورهاي مورد بررسي عبارت بودند از: نظام كشت (رايج؛ فواصل رديف 70 سانتي متر) و بسيار باريك؛ (فاصله رديف 20 سانتي متر) و مقادير علف‌كش در غلظت‌هاي (0، 25، 50، 75 و 100 درصد مقدار توصيه‌شده (1440 گرم ماده مؤثره در هكتار). نتايج نشان داد كه وزن و تعداد غوزه در بوته در كشت با فواصل رديف خيلي باريك در كليه مقادير علف‌كش مصرفي كمتر از كشت با فواصل رايج بود. كشت در فواصل رديف خيلي باريك، حداكثر وزن خشك علف هرز (115 گرم در مترمربع) كمتري در مقايسه با كشت در فواصل رديف رايج (140 گرم در مترمربع) داشت. عدم كاربرد علف‌كش در فواصل رديف خيلي باريك 69.90 درصد و در كشت با فواصل رايج 81 درصد عملكرد وش را كاهش داد. در مجموع نتايج نشان داد بر اساس درصد كاهش قابل‌قبول 5 درصدي عملكرد وش در سيستم كشت با فواصل رديف خيلي باريك تا 25 درصد مي‌توان دُز مصرفي علف‌كش را كاهش داد، در حالي كه در سيستم كشت با فواصل رديف رايج امكان كاهش دُز مصرفي علف‌كش وجود ندارد.