اعتبارسنجي ديدگاه تفسيري علّامه طباطبايي و مفسّران المنار پيرامون رفع طور و مسخ بني‌اسرائيل

اگرچه قرآن كريم در طول چهارده قرني كه بر آن گذشته، همواره در معرض برداشت‌ها و خوانش‌هاي متفاوت و بعضاً متعارض قرار داشته است ولي پيشرفت بي‌سابقۀ علوم تجربي در دوران معاصر، مفسّران قرآن كريم را واداشت، صرف‌نظر از تفاوت در مباني و روش تفسيري، نگاه علمي و عقلي خود به آيات قرآن را تقويت كنند. محمّد عبده از پيشگامان جريان نواعتزالي سعي داشته مواجهه‌اي متعادل با قرآن در امور خارقِ عادت داشته باشد، از اين رو در كنار پذيرش تعبّدي آنها، برخي احتمالات و توجيهات علمي را نيز روا دانسته است. اما صاحب تفسير الميزان طرح توجيهات علمي را به‌منزلۀ انكار خوارق عادت دانسته، و تعامل درست را پذيرش ظاهري آنها بر وجه اعجاز معرفي نموده، و در صورت لزوم، به تبيين فلسفي و اثبات امكان عقلي آنها روي آورده است كه به‌نظر مي‌رسد نظر علامه صحيح‌تر و داراي ادلۀ متقن‌تري است. موضوع نوشتار پيش‌رو، مطالعۀ تطبيقي «كندن كوه» و «مسخ بني‌اسرائيل» به‌عنوان دو امر خارق عادت در قرآن و اعتبارسنجي ادلّه و قرائن مؤيّد هركدام از اين دو ديدگاه است.