شناسايي خطرات و ارزيابي ريسك با استفاده از روش HAZAN در واحد تأسيسات يكي از صنايع فولاد خوزستان

مقدمه و هدف: صنايع برحسب نوع فعاليت با خطرات و ريسك‌هاي متفاوتي مواجه هستند. به‌منظور كاهش سطح خطرات در محيط كار، استفاده از روش‌هاي استاندارد شناسايي و ارزيابي خطرات بسيار مفيد است. لذا هدف از اين تحقيق، شناسايي خطرات و ارزيابي ريسك با استفاده از روش HAZAN در يكي از صنايع فولاد استان خوزستان است. روش كار: مطالعه حاضر توصيفي-مقطعي از نوع كيفي است كه در سال 1397 در ناحيه تأسيسات يكي از شركت‌هاي فولاد جنوب كشور طي مدت 4 ماه اجرا شده است. به‌منظور ارزيابي ريسك مشاغل واحدها از تكنيك ارزيابي ريسك HAZAN استفاده شد. در اين تحقيق از روش‌هاي مشاهده مستقيم مشاغل، تجربيات كارگران و مصاحبه با مسئولان و سرپرستان استفاده شد. ريسك‌ها به‌صورت رتبه‌هاي 1، 2، 3 و 4 به ترتيب به مفهوم غيرقابل‌قبول، نامطلوب، قابل‌قبول به شرط كنترل‌شدن و قابل‌قبول طبقه‌بندي شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد 1763 خطر در كل واحد تأسيسات شناسايي شد كه نواحي WTP1، Make UP و WTP2 به ترتيب با داشتن 644، 410 و 395 خطر، پرخطرترين نواحي تأسيسات به‌شمار مي‌روند. همچنين از مجموع ريسك‌هاي شناسايي‌شده در 7 واحد بررسي‌شده ناحيه تأسيسات، 4/6، 6/5، 28/9 و 60 درصد به ترتيب در رتبه‌هاي 1، 2، 3 و 4 قرار داشتند. نتيجه‌گيري: با اجراي روش HAZAN در صنعت مطالعه‌شده به‌طور سيستماتيك مشخص شد چه خطراتي در واحد تأسيسات فولاد وجود دارد و كدام نواحي خطرات بيشتري دارد. همچنين اين امكان فراهم شد كه مسئولان و سرپرستان مربوطه بتوانند براي اجراي راهكارهاي كنترلي اولويت‌بندي مناسب انجام دهند. ازاين‌رو مي‌توان نتيجه گرفت روش HAZAN به‌خوبي مي‌تواند در افزايش آگاهي كاركنان از خطرات موجود و ارزيابي ريسك خطرات صنعت فولاد استفاده شود