بررسي آزمايشگاهي عملكرد صفحات مثلثي بر توپوگرافي بستر در رودخانه‌هاي مستقيم

آبشكن ها از جمله سازه هايي هستند كه براي حفاظت سواحل و ساماندهي رودخانه ها بكار مي روند. آنها معمولاً به شكل ديواره مستطيلي و عمود بر جريان مي باشند. توسعه آبشستگي در دماغه آنها متاسفانه عامل تخريب سازه است. علاوه بر اين محدوده رسوبگذار بين آبشكن‌ها و نيز افزايش سرعت جريان در ميانه مجرا، بدليل انسداد زياد، از جمله عواملي هستند كه مشكلاتي را براي زندگي آبزيان رودخانه فراهم مي‌كند. صفحات مثلثي از جمله سازه هايي است كه مشكلات مربوط به آبشكن هاي مستطيلي در آنها حداقل مي باشد. بررسي عملكرد صفحات مثلثي بر تغييرات توپوگرافي بستر در شرايط مختلف جريان هدف اصلي اين مقاله است. براي اين منظور آزمايش هائي در يك فلوم مستقيم براي شرايط مختلف جريان (پنج عدد فرود 0.18، 0.2، 0.22، 0.24 و 0.26) با نصب صفحات مثلثي به ازاي زاويه 30 درجه و فاصله 4 برابر طول موثر سازه انجام گرديد. در انتهاي هر آزمايش توپوگرافي بستر توسط متر ليزري برداشت گرديد. نتايج نشان داد كه، ابعاد هندسي چاله آبشستگي در آبشكن هاي مستطيلي بزرگتر از صفحات مثلثي مي‌باشد بگونه اي كه بطور متوسط طول و عمق چاله آبشستگي در آبشكن هاي مستطيلي به ترتيب 1.3 و 1.5 برابر در صفحات مثلثي است. در ضمن فاصله بيشينه عمق آبشستگي از ساحل در صفحات مثلثي حدود 40% بيشتر از آبشكن هاي مستطيلي است كه اين يك مزيت براي صفحات مثلثي محسوب مي شود.