كاربرد روش الگوريتم ژنتيك در برآورد پارامترهاي سري زماني خطي به منظور پيش‌بيني خشكسالي

به طور متداول برآورد پارامترهاي سري زماني خطي بر اساس روش هاي گرافيكي و تقريبي است. بنابراين استفاده از رويكردي جديد جهت افزايش سرعت و سهولت در دسترسي به بهترين مدل سري زماني مي تواند نقش مهمي در استفاده از اين روش در پيش بيني وقايع هيدرولوژيك داشته باشد. در اين تحقيق جهت تخمين پارامترهاي سري زماني آرما از رويكرد بهينه سازي بر مبناي الگوريتم ژنتيك استفاده شده است. در اين مطالعه با استفاده از روش تركيبي الگوريتم ژنتيك – آرما پيش بيني خشكسالي در سه ايستگاه منتخب حوضه آبريز درياچه اروميه شامل تبريز، سقز و اروميه بر اساس شاخص خشكسالي SPEI مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بر اساس آزمون BDS در هر سه ايستگاه و در همه مقياس هاي زماني سري قابليت پيش بيني پذيري را دارد. همچنين به منظور بررسي ميزان قابليت اطمينان به مدل پيش بيني، از آماره Ljung-Box استفاده شد كه مقادير p-value آن در همه ايستگاه ها و مقياس هاي زماني بزرگتر از 0.05 مي باشد كه نشانگر تصادفي بودن باقي مانده هاي مدل و قابل اطمينان بودن آن است. همچنين بهترين مدل سري زماني در مقياس هاي زماني مختلف محاسبه و بر اساس آن پيش بيني شاخص SPEI انجام گرفت. نتايج بخش پيش بيني نشان داد كه روش تركيبي الگوريتم ژنتيك – آرما در مقياس هاي زماني بلندمدت شاخص SPEI در همه ايستگاه ها از دقت مناسب برخوردار است، ولي در مقياس هاي زماني كوتاه مدت عملكرد آن مناسب نمي باشد.