تحليل انتقادي ديدگاه قائلين به جواز لعن خلفا در مكتب اهل بيت عليهم السلام

از مباحث مهمي كه در روايات شيعه آمده، لعن مخالفان اهل بيت ع است. در عين حال برخي با دستاويز قراردادن چنين رواياتي قائل به جواز لعن مقدسات اهل سنت به ويژه خلفا ـ‌با ذكر نام‌ـ شده اند. اين پژوهش با به كارگيري روش توصيفي، تحليلي و استنتاجي در صدد بررسي وجود يا عدم وجود چنين رواياتي در منابع شيعه بوده و به اين نتيجه دست يافته كه در مكتب شيعه حتي يك روايت هم در لعن تصريحي خلفا و با ذكر نام آن ها، نيامده است. ضمن اينكه چنين ديدگاهي با آيات دعوت كننده به وحدت، سيره اهل بيت ع در تعامل با خلفا همراه با انتقاد به دور از سبّ و توهين، اصل تقيه و رازداري، نحوه مراوده ائمه ع و پيروانشان با بزرگان اهل سنت و... تعارض دارد. علاوه بر اين، آغازگر چنين لعني معاويه و عامل انتساب شيعه به اين اتهام، بني اميه بوده است. حتي در صورت وجود چنين رواياتي در شيعه، بايد گفت كه اين روايات جعليات فرقه‌اي انحرافي بوده كه همواره از سوي ائمه: نهي شده اند و گفتار آن ها فاقد اعتبار است.