بررسي تطبيقي ديدگاه آيت الله جوادي‌آملي و علي عبدالرزاق درباره «خلافت»

مسئله خلافت و جانشيني پيامبر ص و حد اختيارات و وظايف وي از مسائل مهم و مبنايي ميان انديشمندان اسلامي است. عبدالرزاق معتقد است نه دليل نقلي بر وجوب نصب امام و خليفه پس از پيامبرص وجود دارد و نه دليل عقلي و نه اجماع. به اعتقاد وي حكومت پيامبرص نيز صبغه الهي نداشته است!آيت الله جوادي آملي خلافت ديني را همان مقام خليفه اللهي مي داند كه خداوند متعال بر اساس آيه سي ام سوره بقره، به نوع انسان با محوريت علم اسماي الهي عطا كرده است. ايشان مقام خلافت را از كرامت انسان و موجب كمال وي دانسته است. از ديدگاه ايشان، خلافت كمال حقيقي و مشكك است و هرگز قابل عزل و نصب نيست و كسي شايسته خلافت الهي و رهبري ديگر انسان هاست كه داراي مراتب عالي علم اسماي الهي باشد و اين مقام به انبيا و اولياي الهي: اختصاص دارد. اين مقاله پس از تبيين ديدگاه علي عبدالرزاق و آيت الله جوادي آملي درباره مسئله خلافت، با روش توصيفي، تحليلي آراي عبدالرزاق را با استفاده از معتقدات آيت الله جوادي نقد مي كند. دستاورد اين پژوهش نشان خواهد داد كه ديدگاه عبدالرزاق درباره خلافت، اصل دين اسلام را تحت الشعاع قرار داده است.