ارزش‌گذاري تفرجگاه‌هاي طبيعي در مناطق روستايي (مطالعۀ موردي: پارك جنگلي‌ چهل‌چاي)

مطالعۀ حاضر به بررسي و برآورد ارزش تفريحي پارك جنگلي تنگۀ چهل‌چاي در استان گلستان از ديدگاه بازديدكنندگان و عوامل مؤثر بر تمايل به پرداخت افراد با استفاده از روش ارزش‌گذاري مشروط و پرسش‌نامه‌ انتخاب دوگانه مي‌پردازد. براي اين منظور، با استفاده از 183 پرسش‌نامه‌اي كه بازديدكنندگان تكميل كرده‌اند، ميزان تمايل به پرداخت افراد با به‌كارگيري الگوي لوجيت اندازه‌گيري شد. نتايج نشان مي‌دهد كه تمايل به پرداخت افراد براي استفاده از ارزش تفريحي پارك جنگلي چهل‌چاي با متغيرهاي درآمد و تحصيلات بازديدكنندگان رابطۀ مستقيم و با متغيرهاي قيمت پيشنهادي، سن و جنس رابطۀ منفي معنادار داشته است؛ به‌طوري‌كه با افزايش يك درصد در ميزان مبلغ‌هاي پيشنهادي، احتمال پذيرش اين مبلغ‌ها از سوي گردشگران 0.4 درصد كاهش خواهد يافت. متوسط تمايل به پرداخت پاسخ‌دهندگان براي استفادۀ تفريحي از پارك جنگلي 19724 ريال در هر بازديد به‌دست‌آمده است. با توجه به تعداد بازديد‌كنندگان ساليانه، ارزش سالانۀ تفريحي بيش از 2 ميليارد ريال برآورد شده است. اين نتايج، ضرورت سرمايه‌گذاري سالانه در منطقه را براي افزايش تمايل گردشگران به ديدن و كسب درآمدهاي گردشگري از اين منطقه بيش‌ازپيش مشخص خواهد كرد.