بررسي تأثير صادرات بر اشتغال در زير‌بخش‌هاي كشاورزي ايران

بخش كشاورزي از مهم‌ترين بخش‌هاي اقتصاد كشور است كه به دليل عوامل توليد بسيار، ازجمله نيروي كار همواره مورد توجه اقتصاد‌دانان بوده است. ازاين‌رو توجه به توان اشتغال‌زايي اين بخش در بين سياست‌گذاران از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. لذا در اين مطالعه با استفاده از رهيافت داده‌هاي تابلويي، تأثير متغير صادرات بر تقاضاي نيروي كار در زير‌بخش‌هاي كشاورزي ايران شامل زراعت و باغباني، دامپروري، شيلات و جنگلداري، در دوره 1389-1371 مورد بررسي قرارگرفته است. نتايج حاصله نشان مي‌دهد رشد صادرات بر افزايش اشتغال زير‌بخش‌ها، به‌جز دامپروري، تأثيرات مثبت و معني‌داري داشته است و ضريب آن در زير‌بخش‌‌هاي زراعت و باغباني، دامپروري، شيلات و جنگلداري به ترتيب برابر با 0.04، 0.001، 0.03 و 0.04 است. همچنين ميزان اثرات ثابت كه حاكي از توان اشتغال‌زايي زيربخش‌هاست براي زير‌بخش زراعت و باغباني برابر با 2.72، دامپروري 2.4، شيلات 2.39 و براي زير‌بخش جنگلداري برابر 2.73 است. با توجه به اين نتايج، انتظار مي‌رود كه حمايت و نظارت دولت و سرمايه‌گذاري‌هاي دولتي و خصوصي در جهت افزايش توان صادراتي اين بخش امري مهم و تأثيرگذار در اشتغال‌زايي بخش كشاورزي و زير‌بخش‌هاي آن باشد.