عنوان مقاله :
تحليل مقاله‌هاي حوزه سياست‌گذاري علم و فناوري در كشورهاي جهان در بازه زماني 2019-1980
پديد آورندگان :
مقيسه ، زهره دانشگاه علم و صنعت ايران , شكرزاده ، نگين دانشگاه شهيد بهشتي
كليدواژه :
سياست‌گذاري علم و فناوري , برونداد پژوهشي , ايران
چكيده فارسي :
هدف از پژوهش حاضر، تحليل مقاله‌هاي حوزه سياست‌گذاري علم و فناوري طي بازه زماني ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۹ است. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر رويكرد توصيفي است كه با استفاده از شاخص‌هاي علم‌سنجي صورت گرفته است. جامعه پژوهش شامل 30 هزار و 607 برونداد پژوهشي است كه در بازه زماني 1980 تا 2019 در 25 مجله مرتبط با سياست‌گذاري علم و فناوري، به چاپ رسيده است. كليه اين مقاله‌ها مورد بررسي قرار گرفتند و نمونه‌گيري انجام نشد. داده‌هاي پژوهش با مراجعه به پايگاه اين‌سايتس1 از محصولات مؤسسه كلاريويت آناليتيكس2 گردآوري شد و با استفاده از نرم‌افزار مايكروسافت اكسل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. طي سال‌هاي مختلف تعداد بروندادهاي اين حوزه روند صعودي داشته است. يافته‌ها نشان داد كه كشورهاي آمريكا (14732)، انگلستان (10066)، هلند (2114) و آلمان (1907) داراي بيشترين توليدات علمي در مجله‌هاي حوزه سياست‌گذاري علم و فناوري‌اند. همچنين ايران با 177 برونداد پژوهشي به لحاظ تعداد توليدات علمي از بين 139 كشور در رده 37 جهان قرارگرفته است. يافته‌ها حاكي از اين بود كه بيشترين سهم مقاله‌ها متعلق به حوزه‌هاي موضوعي مديريت (23161)، مهندسي صنايع (16069)، تجارت (14435) بوده است. پژوهشگران ايراني در مجموع 117 توليد علمي در مجله‌هاي حوزه سياست‌گذاري علم و فناوري منتشر كرده‌اند كه در مجموع 995 استناد داشته‌اند. ضمن اينكه هر مقاله به طور ميانگين 5/8 استناد دارد و تقريباً 12/42 درصد مقاله‌ها نتيجه همكاري بين‌المللي است. كشورهاي آمريكا (14732)، انگلستان (10066)، هلند (2114) و آلمان (1907) داراي بيشترين توليدات علمي در مجله‌هاي حوزه سياست‌گذاري علم و فناوري‌اند. اولين واحدهاي درسي در حوزه سياست‌گذاري علم و فناوري از حدود سال ۱۹۷۰ در دانشگاه‌هاي معتبر آمريكا (هاروارد، ويرجينيا تِك، ام آي تي)3 و انگلستان (ساسكس)4 آغاز شده است. بنابراين با توجه به سابقه و قدمت رشته سياست‌گذاري علم و فناوري در دانشگاه‌هاي اين دو كشور، حضور آمريكا و انگلستان در ميان كشورهاي كليدي اين حوزه امري طبيعي به نظر مي‌رسد. نبود پژوهشگران متخصص به دليل نوپا بودن اين رشته در ايران، فقدان چارچوب‌هاي يكپارچه و همه‌جانبه در حوزه سياست‌گذاري علم و فناوري، موازي‌كاري بخش‌ها و مؤسسه‌هاي مختلف، فقدان زيرساخت مطلوب، مي‌تواند از دلايل توليدات كم پژوهشگران ايراني نسبت به ساير كشورها در اين حوزه‌ها باشد.
