همخوني دانشگاهي به عنوان رويكردي چالش برانگيز در جذب اعضاء هيأت علمي

همخوني دانشگاهي به عنوان رويكردي است كه در آن دانشگاه‌ها دانش آموختگان خود را بعد از دانش‌آموختگي در مقطع دكتري بهعنوان عضو هيأت علمي استخدام مي‌كنند. هدف اصلي مقاله حاضر بررسي مفهوم همخوني دانشگاهي و چالش‌هاي آن در جذب و استخدام اعضاء هيأت علمي در دانشگاه‌ها بود؛ براي نيل به اين مقصود، پژوهشگر از روش پژوهش اسنادي و تحليل محتواي كيفي براي بررسي و تحليل اسناد و مدارك موجود در ارتباط با موضوع مورد بحث استفاده كرد. يافته‌ها نشان داد كه، همخوني باعث ايجاد چالش‌هايي از قبيل: چالش بهره‌وري علمي، چالش استخدامي و چالش تحرك دانشگاهي شده است. بنابراين سياستگذاران و دست اندركاران نظام‌هاي آموزش عالي در راستاي كاهش عواقب منفي اين پديده در دانشگاه‌ها مي‌بايست اقداماتي از قبيل ممنوعيت جذب و استخدام دانش آموختگان خودي تا چند سال بعد از دانش آموختگي، بازنگري در شيوه‌هاي سنتي جذب و استخدام اعضاء هيأت علمي، حركت به سمت رويكرد مبتني بر شايسته سالاري در جذب و استخدام، تقويت بين‌المللي شدن و تعاملات بين المللي در دانشگاه و گروه‌هاي آموزشي، لزوم افزايش تحرك دانشگاهي در بين متقاضيان همخون واجراي رويه‌ها و شيوه‌هاي شفاف در استخدام اعضاء هيأت علمي را انجام دهند.